Jednym z najcenniejszych przykładów czeskiej architektury barokowej jest położony w centrum Ołomuńca, kościół kopułowy pod wezwaniem św. Michała. Świątynia skrywa w swoim wnętrzu wiele skarbów, w tym późnobarokowy ołtarz boczny, dedykowany czeskiemu i polskiemu świętemu - Janowi Sarkandrowi. 

Historia kościoła pw. św. Michała

Na miejscu, gdzie dziś stoi barokowy kościół pw. św. Michała, pierwotnie znajdował się gotycki kościół Dominikanów, zbudowany w latach 1234-1251. Struktura średniowiecznej świątyni została poważnie uszkodzona przez pożary, wojnę trzydziestoletnią i szwedzką okupację. W latach 1676-1699 kościół przeszedł niemal całkowitą przebudowę. Autorem nowego projektu świątyni był włoski architekt Giovanni Pietro Tencella, którego pracę kontynuował Domenico Martinelli. Po zakończeniu przebudowy wnętrze kościoła wyposażono w nowe, późnobarokowe elementy.

„Polski” ołtarz boczny

Ołtarz boczny, wykonany około 1700 r., położony w drugiej kaplicy po lewej stronie od wejścia, jest obecnie dedykowany polskiemu i czeskiemu świętemu Janowi Sarkandrowi. W centrum ołtarza pierwotnie znajdował się obraz Czarnej Madonny Częstochowskiej. Po beatyfikacji Jana Sarkandra w 1859 r. w predelli umieszczono jego wizerunek. Sportretowany został ukazany podczas objawienia aniołów w trakcie lektury Pisma Świętego. Na stole przed nim widnieją krzyż oraz klucz, symbolizujące zachowanie tajemnicy spowiedzi. W zwieńczeniu ołtarza znajduje się rzeźbiarska kompozycja przedstawiająca Trójcę Świętą, a po bokach predelli stoją figury śląskich świętych - Czesława i Jacka. Ważnym wydarzeniem w historii polsko-czeskich relacji było tymczasowe złożenie relikwii błogosławionego Jana Sarkandra w tym ołtarzu, zanim zostały przeniesione do katedry pw. św. Wacława w Ołomuńcu.