Obóz w Ustie (zwany po niemiecku Schachtlager – obóz kopalniany) był jednym z 6 podobozów, wchodzących w skład zespołu łagrów nr 270 Borowicze, założonego przez NKWD w 1941 r. Był najcięższym obozem w tym systemie. Zlokalizowano go w odległości kilku kilometrów na południe od Borowicz, w rejonie pięciu kopalń węgla kamiennego. Obóz nazywany był również szachtowym. Pierwsze transporty Polaków do tego obozu kierowane były od połowy lutego 1945 r. z obozów w Jogle i Szybotowie. Również w II połowie tego roku przenoszono tu dalsze grupy Polaków z tych obozów (ostatnia grupa z Jogły przybyła w październiku 1945 r.). W sumie przez obóz Ustie przeszło co najmniej 2000 internowanych Polaków.

Cmentarz tego podobozu założony został w październiku 1944 r. Zmarłych więźniów chowano w mogiłach zbiorowych. W początkach 1946 r. cmentarz podzielono na kwatery po 25 mogił, wzmocniono jego ogrodzenie oraz oznakowano mogiły. Brak informacji na temat daty zamknięcia cmentarza oraz podmiotu, któremu cmentarz został przekazany pod dalszy nadzór.

W sumie w 117 mogiłach pochowano 410 osób, w tym 182 Niemców, 23 Austriaków, 183 Polaków, 16 Węgrów, 1 Fin, 2 Estończyków i 3 o nie ustalonej narodowości.

Cmentarz zlokalizowany jest w rejonie wsi Ustje (Ust'-Brynkino) na wzgórzu położonym w odległości ok. 80 m od linii kolejowej łączącej Zarząd Kopalni „Lenugol” z kopalnią nr 102. Zajmuje obszar o pow. ok. 1 ha i podzielony jest na 5 kwater po 25 mogił indywidualnych i zbiorowych.

We wrześniu 1994 r. w ramach uroczystości w Borowiczach miejsce pochówku Polaków zostało trwale oznaczone krzyżem i głazem z polskim napisem. Następnie, w sierpniu 2002 r., z fundacji Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa ustawiono metalowy krzyż z leżącą u jego stóp granitową tablicą, usytuowaną na podmurowaniu z kamieni. Napis (w języku polskim i rosyjskim) głosi: „Pamięci Polaków / żołnierzy Armii Krajowej / więzionych w latach 1944-1947 / zmarłych w łagrach NKWD-MWD Nr 270 / pochowanych na tym cmentarzu / Rodacy 2002”.

Nieopodal polskiego upamiętnienia znajduje się węgierski znak pamięci.