Na mocy podpisanego 30.07.1941 r. w Londynie układu polsko-sowieckiego (tzw. układ Sikorski-Majski), a następnie podpisanej 14.08.1941 r. w Moskwie umowy wojskowej, na terenie ZSRR tworzone były jednostki Wojska Polskiego pod dowództwem gen. Władysława Andersa. W Buzułuku rozmieszczono dowództwo i sztab Armii (do czasów obecnych zachował się budynek, w którym mieściły się te instytucje). Do formowanych oddziałów ze wszystkich stron ZSRR ściągali Polacy, deportowani przez władze sowieckie po wybuchu II wojny światowej. Ze względu na znaczny stopień wycieńczenia głodem i chorobami, śmiertelność w polskiej armii była spora. M.in. 11.12.1942 r. zmarł tu z wycieńczenia ks. Kazimierz Woźnicki, rektor kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa w Łucku, aresztowany przez NKWD 2.06.1940 r. i zesłany do łagrów w rejonie Archangielska. W styczniu 1942 r. nastąpiło przemieszczenie wojsk polskich do republik Uzbeckiej, Kirgiskiej i Kazachskiej. Na cmentarzu w Buzułuku pozostały groby 6 żołnierzy armii polskiej oraz nieustalonej liczby cywili gromadzących się przy wojsku. To miejsce przez długi czas było nazywane "cmentarzem polskim". Stał na nim duży dębowy krzyż, który w latach 70. XX wieku zniknął zupełnie. W 1995 r. z dawnej kwatery polskiej pozostał jedynie teren o wymiarach 2,5 x 3,5 m. Obecnie stoi tu metalowy jasny krzyż na wąskim betonowym postumencie, u jego stóp znajduje się płyta, w którą wkomponowano tablicę z inskrypcją, która brzmi: "Żołnierzom Armii Polskiej generała Władysława Andersa 1941-1942". Groby żołnierzy z czasem zatarły się, więc na cmentarzu ustawiono grób symboliczny tych żołnierzy. Inskrypcja wyryta na tym upamiętnieniu brzmi: "Pamięci żołnierzy i oficerów Armii Polskiej w ZSRR dowodzonej przez gen. Władysława Andersa, zmarłych w Buzułuku w latach 1941-1942 spoczywających na tym cmentarzu / w hołdzie - Rodacy / ppłk Jerzy Jampolski / ppłk Wiesław Powierża lat 33 / chor. Stanisław Brzozowski lat 45 / sierż. Julian Cindler lat 48 / plut. Jakub Miliżarek lat 46 / kpr. Piotr Olszewski lat 55 / i inni, których nazwisk nie udało się ustalić". U dołu płyty wyryto tekst w języku rosyjskim, nie zawierający nazwisk żołnierzy.