Po nieudanej obronie Grodna, która miała miejsce w dniach 20-22 września 1939 r., część żołnierzy wycofywała się w kierunku Litwy. W czasie odpoczynku w lesie pod Kaletami zaskoczyli ich Sowieci, którzy otworzyli ogień do bezbronnych i poddających się żołnierzy polskich. Niektórym żołnierzom udało się zbiec, ale ok. 30 zostało zabitych. Ludność miejscowa pochowała ich w miejscu śmierci. W 1989 r. dokonano ekshumacji szczątków żołnierzy i złożono je we wspólnej mogile obok spalonego w 1944 r. kościoła.

W kwaterze tej oprócz ekshumowanych żołnierzy spoczęły także inne osoby:

- por. Stanisław Dobrzański (Dobrzyński) - zabity przez Sowietów 22.09.1939 r. nad Kanałem Augustowskim w Dąbrówce,

- Teofila Olszewska - spłonęła w 1944 r.,

- Antoni Wilczyński - nauczyciel, rozstrzelany w domu.

Kwatera była ogrodzona płotem drewnianym, znajdowało się w niej 5 krzyży: centralny drewniany z tabliczką (poświęcony żołnierzom WP), dwa metalowe z tabliczkami i dwa drewniane z tabliczkami.

W 1994 r., po odbudowaniu kościoła, zmieniono wygląd tej kwatery - zastąpiono wszystkie krzyże wspólnym betonowym pomnikiem w kształcie krzyża Virtuti Militari. Niestety, tablica inskrypcyjna nie zawiera żadnych nazwisk pochowanych osób. Napis głosi: "Tym co umarli i tym co żyją / Żołnierzom Wojska Polskiego / poległym w Kaletach / 23 września 1939 r.".