Według spisu GUS z 1931 r. miasteczko Niemirów miało 634 zagrody i 3016 mieszkańców. Przeważali Żydzi, Ukraińcy stanowili 30%, Polacy 20%.

W czasie II wojny światowej mieszkający tu Polacy ginęli z rąk Ukraińców. Pierwszy napad miał miejsce w grudniu 1943 r., gdy banderowcy zaatakowali przedmieście Niemirowa, gdzie mieszkali Polacy. Większość zagród ograbiono i spalono. Zamordowano 50 osób. Część ocalałych Polaków schroniła się w Niemirowie-Zdroju, gdzie stacjonowała niemiecka jednostka wojskowa. Kolejny napad Ukraińcy urządzili w maju 1944 r., mordując 10 mieszkańców Niemirowa Zdroju.

Na niemirowskim cmentarzu pochowano rodzinę Miśków, zmarłych tragicznie 15 V 1944 r. (prawdopodobnie podczas napadu UPA). Jest to grób z masywnym kamiennym obramowaniem, u jego szczytu posadowiono ozdobny metalowy krzyż z tabliczką inskrypcyjną: „Miśków (Wicijowska) Jadwiga ur. 1906 r. Maria ur. 1937 r. Janina ur. 1942 r. zginęły tragicznie 15 V 1944 Niech spoczywają z Bogiem”.