Dzieło powstało w czasie jednego z międzynarodowych plenerów rzeźby kamiennej, często organizowanych w Europie środkowej od lat 60. Na górze Gotarda pozostało wiele realizacji poplenerowych. W Hořicach tradycja ta pielęgnowana była od dawna. Już w końcu XIX w. miasteczko stało się ważnym ośrodkiem rzeźby czeskiej, utworzono tam szkołę rzeźbiarską, do dziś znajdują się tam dzieła najwybitniejszych rzeźbiarzy czeskich wielu pokoleń, także plenerowe. Powstawaniu dzieła Ryszki telewizja praska poświęciła film dokumentalny „Metamorfozy kamene”. Rzeźbiarz brał udział w wielu tego rodzaju międzynarodowych plenerach i wielkie realizacje w kamieniu stały się jednym z głównych nurtów jego twórczości. W przeciwieństwie do innych form, w pracach tych, nieprzedstawieniowych, artysta poszukuje energii drzemiącej w materiale, wydobywa organiczne analogie tworzenia rzeźbiarskiego. Zwarty blok kamienia w Hořicach wyraża to najpełniej. W rzeźbach Ryszki widoczne są inspiracje twórczości Henry’ego Moore’a, podobne poszukiwanie monumentalnego kształtu, którego surowość łagodzi niemal zawsze organiczna opływowość form. Tu analogie owe są najwyraźniejsze.