W 1895 r. Józef Mehoffer odniósł spektakularny sukces, wygrywając konkurs na realizację witraży do kolegiaty (późniejszej katedry) we Fryburgu. Przez następne przeszło 30 lat tworzył kolejne elementy tego wielkiego wystroju, stając się w Szwajcarii autorytetem i wzorem dla twórców miejscowych. Otrzymał też kilka mniejszych zleceń na witraże w okolicach Fryburga. Najpoważniejszym z nich było zamówienie dla kościoła w Onnens, które miejscowe władze złożyły w 1902 r. w związku z prowadzoną restauracją protestanckiego kościoła tamże. W świątyni z XIII w., zniekształconej w XVIII w., odsłonięto fragmentaryczne gotyckie malowidła, w bezpośrednim sąsiedztwie których umieszczony został główny witraż Mehoffera. Dopełnił on programowo - motywem boskiego Sądu - ocalałe malowidła ściany zamykającej prezbiterium, przedstawiające m.in. piekło i św. Piotra jako strażnika bram niebieskich. Jest to jedno z najbardziej tradycyjnych ikonograficznie dzieł religijnych malarza, być może w związku z narzuconym tu kontekstem miejsca i konfesją gminy: symetryczna, archaizowana kompozycja z frontalnie ukazanym Chrystusem siedzącym na tronie i flankującymi u góry jego postać archaniołami, w dolnej zaś części stylizowane przedstawienia paszczy piekielnej i zbawionych dusz.

Stylistycznie witraż bliski jest powstającym w tym samym czasie projektom Mehoffera dla katedry wawelskiej. Drugi mniejszy witraż ma charakter wyłącznie ornamentalny: motywy roślinne w typowej stylizacji secesyjnej. Oba zrealizowane zostały w znakomitym fryburskim atelier Kirsch-Fleckner, z którym artysta współpracował stale przy pracach dla katedry. Dzięki temu, mimo stonowanej kolorystyki, witraże cechuje wirtuozerskie zniuansowanie efektów świetlnych.