W latach 1942-1945 w miejscowości Isfahan, nazywanej „miastem polskich dzieci”, istniał obóz przejściowy dla polskich uchodźców, którzy opuścili ZSRR z Armią gen. Andersa - zarówno żołnierzy jak i osób cywilnych. Przez ten obóz przewinęło się około 2000 dzieci. Niektóre mieszkały tu przez cały czas trwania wojny, inne skierowano stąd do obozów zorganizowanych dla nich w Afryce i Nowej Zelandii. Działały tu przedszkola, szkoły powszechne, gimnazja i liceum humanistyczne. Na potrzeby polskich dzieci powstało sanatorium i zorganizowano polską służbę zdrowia.

Na wschodnim skraju cmentarza ormiańskiego, przy głównej alei cmentarnej wydzielono działkę otoczoną murkiem o wysokości 50 cm, na której spoczęli zmarli Polacy. Znajduje się na niej 18 grobów. Na jednej z mogił pozostał jedynie napis: "Nie ujrzało światła słonecznego", na innych: "Ob. polski / zmarł w / 1944 r." i "Nieznany / katolik / A.D.1980 r." Na środku działki wznosi się granitowy pomnik z wyrytym orłem piastowskim z koroną i wizerunkiem Matki Boskiej Częstochowskiej oraz z napisem: "Polskim wygnańcom - rodacy". Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa zamontowała na pomniku kamienny krzyż, zaś przy wejściu na działkę ustawiła metalowe krzyże nieznanego pochodzenia. Przed pomnikiem, na betonowym podmurowaniu znajduje się płyta z grobu Teodora Miranowicza, posła króla Jana III Sobieskiego, który zmarł w trakcie pełnienia poselstwa - pertraktacji z perskim szachem na temat warunków przystąpienia do Ligi antytureckiej - i spoczął na dziedzińcu katedry ormiańskiej w Dżulfie Isfahanskiej.

W 2017 r. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego przeprowadziło prace remontowo-budowlane na tym cmentarzu. Ustawiony został wówczas pomnik – słup milowy, charakterystyczny dla cmentarzy żołnierzy Armii gen. Andersa. Obecnie polska kwatera objęta jest stałą opieką przez Fundację Armenian Foundation (dozór, porządkowanie, drobne naprawy) w ramach zadania dofinansowanego z programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego "Miejsca pamięci narodowej za granicą".