Jan Żak (1884-1961), urodzony w Brzeżanach. Od 1896 roku mieszkał w Brazylii, dokąd wyemigrowali jego rodzice. Otrzymał stypednium stanowe, przyznane przez Santosa Andrade, dzięki któremu ukończył Szkołę Artystyczno-Przemysłową w Kurytybie (1898-1901). Następnie w latach 1901-1902 studiował na Akademię Sztuk Pięknych w Rio de Janeiro. W 1903 kolejnym etapem jego edukacji był wyjazd do Europy. Tam studiował na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Brukseli. Jego nauczycielem był Charlesa Van der Stappen. W Brukseli był do roku 1910, wówczas ukończył szkołę z wyróżnieniem. Po śmierci mistrza, powrócił do Brazyli, z celem zorganizowania własnej pracowni, co mu się nie udało. W 1912 przybył do Paryża, gdzie mieszkał przez 10 lat. Szkolił się tam w Akademii Sztuk Pięknych. W 1922 roku powrócił do Brazylii, zamieszkał w Rio de Janeiro i przyjął obywatelstwo brazylijskie. Jest autorem licznych rzeźb, m.in. pomnika "Siewcy" wykonanego na zamówienie polonii, upamiętniająca pierszych polskich osadników. Od 1940 roku był profesorem na Akademi Sztuk Pięknych w Rio de Janeiro, gdzie pracował do swojej śmierci.