Katedra Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Łucku to XVII wieczna świątynia będąca jednym z najważniejszych polskich zabytków zachowanych na terenie Wołynia. 
Początek historii kościoła związany jest z przybyciem jezuitów do Łucka w 1604 roku. Pierwotnie działali oni przy katedrze Trójcy Świętej, lecz już w 1608 roku zatwierdzono nową fundacje klasztorną. Kamień węgielny wmurowano w 1610 roku, natomiast konsekracji dokonał biskup Andrzej Gembicki w 1639. Projekt kościoła przypisuje się Giacomo Brianowi, który w latach 1616-1619 przebywał w Łucku. 
W trakcie pożaru w 1724 roku kościół został poważnie uszkodzony. Przy pracach renowacyjnych pracował Paweł Giżycki, jezuicki architekt. W 1773 roku nastąpiła kasata zakonu, kolegium zlikwidowano a sam kościół został przekazany Komisji Edukacji Narodowej. Po pożarze katedry Trójcy Świętej w Łucku, funkcje katedry przejął kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Po 2 wojnie światowej kościół przekształcono w muzeum. Ostatecznie do funkcji świątyni wrócił w latach 90. XX w.
W 2021 kościół był poddany skanowaniu laserowemu, na podstawie którego opracowano inwentaryzacje geodezyjno-architektoniczne.