Epitafium rodziny Szolców-Wolfowiczów to kamienna płaskorzeźba, która przedstawia postać Chrystusa Zmartwychwstałego na tle Jerozolimy oraz Golgoty. Poniżej znajdują się dwa rzędy klęczących, modlących się postaci (z lewej strony mężczyzn, z prawej - kobiet). Płaskorzeźba jest wmurowana w środkową ścianę zewnętrzną prezbiterium katedry łacińskiej we Lwowie. Ponad nią umieszczone są malowidła ścienne, przedstawiające portret lwowskiego mieszczanina Wojciecha Domagalicza oraz kopię obrazu Matki Boskiej Domagaliczowskiej. Ten cenny zabytek XVI-wiecznej rzeźby lwowskiej objęła opieką konserwatorsko-restauratorską Fundacja Dziedzictwa Kulturowego. W 2018 r. została wykonana przez zespół Andrzeja Kazberuka konserwacja. Prace sfinansowało Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Wykonana w końcu XVI w. płaskorzeźba jest fragmentem zburzonej w latach 60. XVIII w. kaplicy Szolców-Wolfowiczów, znajdującej się na starym cmentarzu przykościelnym. Szolc-Wolfowiczowie należeli do najważniejszych lwowskich rodzin mieszczańskich z przełomu XVI i XVII w. Najbardziej znanym przedstawicielem rodziny był malarz Józef Szolc-Wolfowicz, który dla uczczenia pamięci zmarłej siostrzenicy Katarzyny Domagaliczówny namalował obraz Matki Bożej Łaskawej (ok. 1598-1599). Obraz ten z czasem został uznany za cudowny. To przed nim w 1656 r. król Jan Kazimierz składał „śluby lwowskie”.