Tadeusz Komorowski (1895-1966) był polskim generałem i dowódcą wojskowym, urodził się 1 czerwca 1895 roku we Lwowie. Ukończył Terezjańską Akademię Wojskową w Wiener Neustadt. Brał udział w I wojnie światowej, a w roku 1918 dołączył do armii polskiej i walczył w wojnie polsko-sowieckiej w 1920 roku.

W okresie dwudziestolecie w służbie czynnej. Ukończył również studia na Politechnice Lwowskiej. Był czynnym sportowcem m.in. w Paryżu (1924), uczestniczył w Igrzyskach Olimpijskich w jeździectwie, w Berlinie (1936) był kierownikiem ekipy jeździeckiej, która zdobyła srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich.

W 1939 roku brał udział w kampanii wrześniowej w stopniu pułkownika. Pod koniec 1939 rozpoczął w Krakowie organizacji konspiracyjnej Organizacji Wojskowej. W 1940 mianowany generałem brygady. Brał udział w scaleniu Narodowej Organizacji Wojskowej z Armią Krajową. W 1943 został mianowany dowódcą Armii Krajowej, a w 1944 generałem dywizji. Podczas powstania warszawskiego w 1944 roku Bór-Komorowski był naczelnym dowódcą polskich sił podziemnych. Przed upadkiem powstania został mianowany Naczelnym Wodzem Polskich Sił Zbrojnych.

Po upadku powstania Komorowski trafił do obozu jenieckiego. Po wojnie Bór-Komorowski mieszkał na emigracji w Wielkiej Brytanii, gdzie był aktywny w rządzie polskim na uchodźstwie, jednocześnie zarabiając jako tapicer. Zmarł 24 sierpnia 1966 w Woughton-on-the-Green.