We wsi Ihrowica przeważała ludność ukraińska, Polacy stanowili ok. 30% mieszkańców. Do sołectwa wsi należało osiedle Korczunek. Do 1939 r. liczba zagród wzrosła do 500, zwiększyła się również liczba mieszkańców. Powstały nowe polskie kolonie: Kalinka, Kazimierzów i Obręczówka. Liczba Polaków wzrosła do prawie 50% mieszkańców.

Największy napad na wieś miał miejsce 24.12.1944 r. W wieczór wigilijny upowcy okrążyli wieś ze wszystkich stron. Część osób schroniła się w Domu Ludowym, którego bronili skutecznie członkowie Istriebitielnych Batalionów (polskiej samoobrony pod rosyjskim dowództwem). Zabudowania polskie podpalano, po wcześniejszym splądrowaniu gospodarstw. Spalono również plebanię. Według relacji świadków zamordowano ok. 80 Polaków. Księdza wraz z matką, siostrą i bratem zamordowano na plebanii.

Ofiary pochowano następnego dnia na cmentarzu w Ihrowicy: ksiądz Szczepankiewicz spoczął w pojedynczym grobie, a pozostałe ofiary pogrzebano obok mogiły księdza w zbiorowym grobie. Na mogile księdza Ukraińcy postawili krzyż i tablicę w języku ukraińskim.

W 2007 r. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa doprowadziła do ustawienia upamiętnienia na grobie ofiar. Zostało ono poświęcone 5.07.2008 r. podczas uroczystej mszy św. sprawowanej w intencji ofiar z Ihrowicy, Berezowicy Małej, Płotyczy i Łozowej (pochowanych w Szlachcińcach). Upamiętnienie wzniesiono w formie krzyża i umieszczonych obok niego tablic z nazwiskami ofiar. Całość wykonano z jasnego granitu. Inskrypcja głosi: „Z dymem pożarów, z kurzem krwi bratniej / do Ciebie Panie, woła ten głos! / Kornel Ujejski // Pamięci / spoczywających tu / około 90 Polaków / mieszkańców wsi / Ihrowica / zamordowanych / 24 grudnia 1944 roku / niech spoczywają w pokoju / Rząd Rzeczypospolitej Polskiej / Rodziny / 2007”.