W miasteczku Kisielin żyło co najmniej 48 rodzin ukraińskich, 57 rodzin polskich i 61 rodzin żydowskich (Żydzi zostali wymordowani w 1942 r.). Majątek był własnością hrabiego Andrzeja Olizara.

W czasie II wojny światowej Polacy w Kisielinie byli wielokrotnie atakowani przez upowców. Największy napad miał miejsce w niedzielę 11.07.1943 r. Około 2 tygodnie po tej masakrze zostali porwani i zabici kolejni mieszkańcy Kisielina: Wincenty Biesiaga, jego syn Józef, felczer Leopold Dębski i jego żona Anisja oraz weterynarz Rudolf Nowicki.

Osoby te zostały pochowane na cmentarzu katolickim w Kisielinie. W 1993 r. Stowarzyszenie Upamiętnienia Polaków Pomordowanych na Wołyniu ustawiło na mogiłach trzy krzyże betonowe. Środkowy krzyż, największy (o wysokości 2,6 m) ma tabliczkę informacyjną z napisem: „Katolicki cmentarz 1690-1943”. Dwa mniejsze krzyże (każdy o wysokości 1,3 m) są poświęcone mieszkańcom wsi pomordowanym w 1943 r. przez UPA. Na niskim krzyżu po prawej stronie krzyża głównego umocowano tabliczkę z napisem: „Ś.P. Agata Biesiaga / ur. 1895 r. / ostatnia parafianka / pogrzebana tu / 30.07.1943 r. / prosi o Zdrowaś Maryja”. Na takim samym krzyżu po lewej stronie umieszczono tabliczkę z inskrypcją: „Porwani w lipcu 1943 r. następnie / tragicznie zmarli / Wincenty Biesiaga lat 53 / Józef Biesiaga lat 14 / Leopold Dębski lat 56 / Anisja Dębska lat 54 / Rudolf Nowicki lat 50 / Cześć ich pamięci”. W późniejszym okresie zmieniono tabliczkę na lewym niskim krzyżu, zastępując ją mosiężną tabliczką z wygrawerowanym napisem: „Pamięci / Naszym Ukochanym Rodzicom i Dziadkom / wieloletniemu lekarzowi Kisielina / Leopoldowi Dębskiemu / Anisji Dębskiej z domu Czemierkin / którzy zginęli gdzieś na Wołyniu w 1943 r. / Rodzina Dębskich”. Zmiana ta spowodowała utratę spójnego wyglądu upamiętnienia oraz zmniejszenie liczby upamiętnionych osób.

W 2008 r. i 2011 r. prowadzono prace naprawcze i remontowe przy tym upamiętnieniu.