Adam Kossowski (1905-1986) – polski malarz i rzeźbiarz, członek ugrupowania artystycznego Pryzmat. Po dwóch latach na Politechnice Warszwskiej (1923-25) przerwał studia i wstąpił do krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie pracował przy renowacji malowideł ściennych na Wawelu. W latach 1929-1931 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dzięki otrzymanemu stypendium rządowemu wyjechał do Włoch, gdzie doskonalił technikę tempery. W 1936 został starszym asystentem na wydziale malarstwa ściennego Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1938 odbył podróż artystyczną do Włoch i Paryża. W tym roku również wygrał konkurs na stworzenie sgraffita w hallu głównym budowanego Dworca Głównego w Warszawie, lecz plany te nigdy nie zostały zrealizowane. W latach 40. przybył do Londynu, gdzie namalował cykl obrazów przedstawiających realistyczne sceny z życia w łagrze. W 1944 roku otrzymał II nagrodę na konkursie sztuki sakralnej w Londynie, po którym zaproponowano mu członkostwo w Związku Artystów Katolickich. Dzięki protekcji tego związku miał szansę stworzyć wystrój wnętrza kościoła i Karmelitów w Aylesford w południowej Anglii, co można uznać za jego największe dzieło. Wystrój składa się z przeszło 100 obiektów: ceramicznych rzeźb, mozaik, witraży i elementów z kutego żelaza. W Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych niejednokrotnie wykonywał całe wystroje kościołów oraz instytucji katolickich. W Polsce stworzył freski w kościołach – Wola Okrzejska oraz obraz "Most na Lutnią". Oprócz obrazów ściennych wykonywał również sztalugowe, ale najczęściej łączył malarstwo z mozaiką i rzeźbą ceramiczną.