Wśród wielu śladów rosyjskich emigrantów w Szwajcarii, niewielki pomnik zagubiony niedaleko Winterthur należy do całkiem zapomnianych, a jest dziełem bardzo cenionych w tym regionie polskich rzeźbiarzy.

Pisarka Galina Djuragina (pseudonim Alja Rachmanowa) wyemigrowała w młodości z Rosji radzieckiej i przebywała od 1925 r. w Austrii, skąd uciekła wraz z mężem w kwietniu 1945 r. przed Armią Czerwoną do Szwajcarii i resztę życia spędziła w pobliżu Winterthuru. Tu zmarła w 1991 r. Sławę przyniosły jej tłumaczone na wiele języków powieści wspomnieniowe z czasów rewolucji bolszewickiej, a także biografie sławnych Rosjan. Spuściznę i wyposażenie jej domu przejęło Historische Museum kantonu Thurgau w niedalekim Frauenfeld. Paweł i jego syn Romuald Polachowscy, jako jej sąsiedzi - polscy rzeźbiarze czynni w pobliskich miejscowościach Aadorf i Guntershausen, stworzyli na małym placyku - skrzyżowaniu głównych ulic Ettenhausen, kameralny pomnik o niekonwencjonalnej formule. Pod samotnym drzewem ustawiony jest wysmukły postument z zielono-szarego kamienia, na którym „siedzi” figurka sowy, wczepionej w gałązkę (odlew brązowy). Sowa spogląda w stronę nieistniejącego już domu pisarki, słynącej także z miłości do zwierząt. Sama Rachmanowa została przedstawiona jako młoda kobieta na niewielkiej płaskorzeźbie z patynowanego brązu, przytwierdzonej do frontowej ścianki steli-postumentu. Portret ten jest dziełem Romualda, podobnie jak koncepcja całości; sowę miał zaś jeszcze wyrzeźbić Paweł Polachowski.