Leopold Stanisław Błotnicki (1817-1879). Wykształcony w zakresie inżynierii cywilnej i wojskowej, a także architektury w Berlinie, Wiedniu, Monachium, Londynie i Paryżu. Jego związek z Szwajcarią sięga roku 1853, kiedy to objął rolę architekta kantonalnego Genewy. W ramach tej funkcji brał udział w projektach związanych między innymi z rozbudową miejskiej obwodnicy. Około 1858 roku zainicjowano realizację jego projektu, który zakładał przebicie nowych ulic oraz wzniesienie Pont du Mont-Blanc. Jego wkład w tworzenie nowoczesnej infrastruktury komunikacyjnej Genewy, mimo późniejszych modyfikacji, pozostaje trwałym dziedzictwem urbanistycznym. Błotnicki przyczynił się również do projektowania dworców kolejowych, w tym dla miast Lucerna i Winterthur (w 1874 roku). Jego osiągnięciem było także stworzenie planu tunelu kolejowego pod Meiringen w Alpach Berneńskich. Jednak jego błyskotliwą karierę jako głównego inżyniera kolei szwajcarskich przerwała nagle śmierć, co skutkowało jego szybkim upadkiem w zapomnienie. Jego dzisiaj pamiętanym dziełem jest Wiadukt Fryburski. W 1856 roku Błotnicki objął stanowisko architekta kantonalnego Fryburga, jednak już w 1859 roku je opuścił z przyczyn niejasnych. Później, związany z projektem rozbudowy koszar w Thun, przeniósł się do kantonu Berno.