W hallu budynku gminy miejskiej (Stadthaus), po prawej stronie drzwi wejściowych, zawieszona jest tablica ufundowana przez weteranów II Dywizji Strzelców Pieszych, a wykonana wg projektu czynnego w północnej Szwajcarii polskiego rzeźbiarza Pawła Polachowskiego. Niewielka miejscowość Huttwil, niedaleko Berna, ze względu na jej dogodne położenie przy dużej linii kolejowej, stała się jednym z głównych ośrodków internowanej w 1940 r. w Szwajcarii polskiej jednostki. Tu mieścił się jej sztab, stacjonował dowódca gen. Bronisław Prugar-Ketling, tu zorganizowano dwa przedstawienia teatru żołnierskiego, a także pierwszą artystyczną „Wystawę Prac Internowanych Wojskowych Polskich”, której otwarciu towarzyszył uroczysty koncert (w listopadzie 1940). W kwietniu 1941 r. doszło w Huttwil do spotkania gen. Henri Guisana, głównodowodzącego armii szwajcarskiej i gen. Prugar-Ketlinga. Polski dowódca złożył wówczas deklarację walki polskich żołnierzy u boku szwajcarskich, gdyby doszło do niemieckiej inwazji na terytorium Konfederacji. W wyniku interwencji Guisana polepszyła się natomiast sytuacja socjalna polskich żołnierzy.

Tablica przedstawia portretowo, w wydatnym reliefie, popiersia obu generałów. Napis poniżej ich wizerunków informuje: „General Prugar/ General Guisan/ 22.4.41/ Zur Erinnerung an die Gemeinde Huttwil.Be von ehemaligen polnischen internierten Soldaten des 2. Weltkrieges”. Na samym dole tablicy znajdują się herby dywizji i kantonu. Poniżej popiersia Guisana widnieje sygnatura Polachowskiego, poniżej zaś portretu Prugara - Józefa Zygmunta, weterana dywizji, który był inicjatorem powstania tablicy. Obu generałów upamiętniono również w 2010 r. tablicami na Wojskowym Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w Kwaterze Żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych Na Zachodzie. W Huttwil, w ratuszu przechowywany jest dyplom dziękczynny sztabu II Dywizji, natomiast w tutejszym kościele podarowany przez żołnierzy polskich duży ryngraf Matki Boskiej Częstochowskiej.