Kilkuczęściowy pomnik znajduje się na wiejskim cmentarzu, położonym koło kościoła romańskiego w małej miejscowości Slaglille w środkowej Zelandii. Jest to jednocześnie grób pięciu lotników polskiej załogi bombowca Halifax 309 i (sąsiadujący z nim) pięciu członków miejscowej rodziny Christensen, którzy zginęli w czasie rozbicia samolotu 17 września 1943 r. Samolot RAF wracał znad Polski, gdzie w okolicach Tłuszczu na Mazowszu dokonano zrzutu dwóch cichociemnych, i został zestrzelony przez myśliwiec niemiecki. Dwóch Polaków przeżyło katastrofę, jednego uratował duński ruch oporu, drugi dostał się do niewoli.

Dzięki inicjatywie miejscowego pastora - a wbrew zakazowi Niemców - poległych udało się pochować na cmentarzu. Przygotowano upamiętniający kamień, który postawiono na mogile dopiero w maju 1945.Wyryte są na nim funkcje, imiona i nazwiska lotników i napis - cytat z Ewangelii w języku duńskim: „Ingen er storre end den, der satter sit liv til for andre” (Nikt nie jest większy od tego, kto daje swoje życie za drugiego). W narożniku kwatery położona jest marmurowa tablica z orłem w koronie, ufundowana przez Związek Polaków w Ringsted, z napisem w łamanej polszczyźnie: „Od Poliakuw z Ringsted w Hołdze Poległym Lotmnikom”.

Stoi tam też pomnik ufundowany przez Duńczyków z inicjatywy tych, którzy przeżyli obóz koncentracyjny w Stutthofie, a wykonany w rocznicę 25 lat zakończenia II wojny światowej przez znanego rzeźbiarza z warszawskiego Żoliborza Kazimierza Danilewicza.

Na cokole umieszczono dwa samoloty, a na ścianach napis po duńsku: „Til minde om polske flyvere i 25-aret for afslutningen af 2 verdenskrig rejst af Danskere pa initiativ af overlevende fra koncentrations - lejren Stutthof” (Pomnik wzniesiono ku pamięci polskich lotników w 25-lecie zakończenia II wojny światowej - ufundowany przez Duńczyków z inicjatywy tych, którzy przeżyli obóz koncentracyjny Stutthof). Na obu bocznych ścianach granitowego cokołu, poniżej szachownicy widnieje napis w języku duńskim i polskim: „For jeres frihed og vores” (Za wolność waszą i naszą). Co roku 17 września przedstawiciele ambasad Polski i Wielkiej Brytanii, Polonii duńskiej i lokalnych władz składają wieńce przy pomniku, a w miejscowym kościele odbywają się ekumeniczne nabożeństwa.