W okresie panowania dynastii Wettynów w Polsce dużą wagę przywiązywano do funkcjonowania komunikacji pomiędzy Warszawą a Dreznem. Dla usprawnienia przesyłania korespondencji wagi państwowej, z rozkazu króla Polski i elektora saskiego, Augusta II Mocnego (Fryderyka Augusta I), powołano pocztę polsko-saską. Od 1722 r. zaczęto stawiać kamienne słupy dystansowe na pocztowym trakcie.

Pomysłodawcą słupów pocztowych w Saksonii byl Adam Friedrich Zürner (1679-1742), pastor i jednocześnie kartograf w Skassa (obecnie dzielnica miasteczka Großenhain w Saksonii). Powołany w 1716 r. na geografa księcia-elektora, jako członek związku naukowców (później Akademie der Wissenschaften zu Berlin), stworzył rok później pierwszą pocztową mapę po książęcej Saksonii. Od 1720 r. pracował nad siecią kamiennych milowych słupów pocztowych, a od 1721 r. sprawował funkcję polskiego (królewskiego) i saksońskiego (książęcego) komisarza granicznego. A. F. Zürner był nie tylko geodetą i kartografem, lecz również autorem „Treściwego przewodnika dla zwyczajnej podróży z Drezna do Warszawy“ („Kurze Anleitung zur gewöhnlichen Reise von Dreßden nach Warschau“), który ukazał się w 1738 r.

W tym czasie stawiane były pod jego nadzorem i kierownictwem milowe kolumny pocztowe kilku rodzajów: kolumna odległościowa, kolumna ćwierćmilowa, kolumna półmilowa i milowa - przy czym warto zaznaczyć, że pół mili pocztowej było równe jednej godzinie i dystansowi 4,531 m. Na każdym słupie zostały wyryte litery „AR”, monogram łacińskiego  Augustus Rex (Król August). Z kolei bardziej okazałe słupy dystansowe zdobią po dzień dzisiejszy godła Rzeczypospolitej i Saksonii, zwieńczone polską koroną królewską. Na jednej ze ścian takiego słupa były zamieszczane odległości do najważniejszych miast i miejscowości na trakcie. W ramach ciekawostki warto wspomnieć, że na słupach umieszczano również, używany do dziś, znak poczty - trąbkę pocztyliona.

Za panowania Wettynów na polskim tronie, pomiędzy Polską a Saksonią biegły dwie główne trasy:

· północna - z Drezna przez Königsbrück, Hoyerswerdę, Bad Muskau (pol. Mużakowo), Żary (niem. Sorau), Żagań (niem. Sagan), Głogów (niem. Glogau), Wschowę (niem. Fraustadt), Leszno (niem. Lissa), Kalisz, Łęczycę i Łowicz do Warszawy

· południowa – z Drezna przez Bautzen (pol. Budziszyn), Görlitz, Bolesławiec (niem. Bunzlau), Legnicę (niem. Liegnitz), Wrocław (niem. Breslau), Oleśnicę (niem. Oels), Syców (niem. Wartenberg), Piotrków Trybunalski i Mszczonów do Warszawy

Dane techniczne: piaskowiec; złocenia i polichromia; wys. ok. 430 cm