Tadeusz Romer (1894-1978), polski dyplomata i polity. Studiował agronomię i nauki polityczne we Fryburgu w Szwajcarii. W 1917 roku powołany na stanowisko sekretarza Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu. Później pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych RP, pełnił funkcję ambasadora RP we Włoszech, Portugalii, Japonii (1937-1941), gdzie pomagał w finansowaniu polskich uchodźców żydowskich i zapewnieniu im wiz do Japonii. Stworzył „Polski Komitet Pomocy Ofiarom Wojny” i powołał swoją żonę Zofię na przewodniczącą komitetu. Po zamknięciu w tym kraju polskiej ambasady wyjechał do Szanghaju, gdzie jako Wysoki Komisarz RP, kontynuował tę humanitarną pomoc. W 1942 roku objął stanowisko ambasadora RP w Moskwie. Mianowany Wysokim Komisarzem RP na Bliski Wschód i zaraz powołany w Londynie na stanowisko ministra spraw zagranicznych Rządu RP na Uchodźstwie (1943-1944). W 1948 roku wyemigrował z rodziną do Kanady, gdzie przez kilkanaście lat wykładał literaturę i kulturę francuską na Uniwersytecie McGill. Zmarł w Montrealu.