Stanisław Ujejski (1891-1981); generał brygady Wojska Polskiego. Studiował na Politechnice w Bernie w Szwajcarii. Podczas I wojny światowej powołany do cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej. W ewidencji wojskowej figurował jako Stanislaus Ritter von Ujejski. W kwietniu 1918 r. został słuchaczem Szkoły Lotniczej, a później odbywał służbę w wojskach balonowych. 8 listopada 1918 r. wstąpił do Wojska Polskiego i otrzymał stopień porucznika. W 1926 r. brał udział w konferencji rozbrojeniowej w Genewie jako ekspert ds. lotnictwa. Był przydzielony do 2 pułku lotniczego. W Wyższej Szkole Wojennej był wykładowcą taktyki lotnictwa. 3 stycznia 1929 r. został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa w Dęblinie na stanowisko komendanta, a w kwietniu 1933 r. mianowany dowódcą 3 Grupy Lotniczej w Krakowie, następnie przeniesiony na stanowisko dowódcy 1 Grupy Lotniczej w Warszawie. W 1937 r. został szefem Sztabu Lotniczego przy Sztabie Głównym. Po kapitulacji przedostał się przez Rumunię do Francji, gdzie pełnił funkcję zastępcy dowódcy Polskich Sił Powietrznych (PSP). Później w Wielkiej Brytanii był Generalnym Inspektorem PSP. Po demobilizacji wyjechał do Kanady i zamieszkał z rodziną w Toronto. Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Orderem Komandor z Gwiazdą Orderu Łaźni. Zmarł w Toronto.