Pierwsi polscy księża, którzy przybyli do Kanady należeli do Zakonu Zmartwychwstańców. Ks. Edward Głowacki przybył do Berlina w Ontario (obecnie Kitchener) do niemieckojęzycznej parafii przed 1860 rokiem. W rok później, dokładnie 6 stycznia 1861 roku proboszczem został Ślązak, ks. Franciszek Breitkopf.

Kolejni duszpasterze związani byli z utworzoną w 1875 roku polską parafią i wybudowaniem kościoła pod wezwaniem św. Stanisława Kostki w Wilnie – miejscu osiedlenia się Kaszubów w 1858 roku. Byli to między innymi księża: Franciszek Specht, Aleksander Michnowski, Tomasz Korbutowicz, Władysław Dembski, Bronisław Jankowski, który w historii kaszubskiego osadnictwa w Ontario zapisał się, nie tylko jako proboszcz, który rozbudował kościół, ale i społecznik, który przewodniczył akcji sprowadzania nowych osadników ze wszystkich trzech zaborów.

Począwszy od przełomu XIX i XX wieku, wraz z masowym osiedlaniem się Polaków na dziewiczych terenach prerii w Manitobie, Saskatchewan, Albercie, wierni Kościołowi katolickiemu podobnie jak Kaszubi pragnęli modlić się w ojczystym języku. Znając te duchowe potrzeby polskich pionierów, ówczesny przełożony generalny Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej skierował na zachód Kanady księży oblatów (zgromadzenie zakonne założone 25 stycznia 1816 roku przez późniejszego biskupa Marsylii św. Eugeniusza de Mazenoda, a zatwierdzone w 17 lutego 1826 roku przez papieża Leona XII).

„Założycielom naszej Prowincji przyświecał jeden główny cel: służyć jak najlepiej polskim imigrantom, mając przy tym za wzór pierwsze pokolenia oblatów pracujących od końca XIX wieku wśród osadników polskich i pochodzących z ościennych terenów dawnej Rzeczpospolitej” – napisał o. Janusz Błażejak OMI w książce Pół wieku Prowincji Wniebowzięcia NMP w Kanadzie 1956-2006, (OMI, Toronto 2006). „Początki pionierskiej pracy, kapłanów i braci ze zgromadzenia oblatów były wręcz heroiczne – ze względu na skromne środki materialne i wielkie odległości. Posługę duszpasterską naszych poprzedników uznać by trzeba doprawdy za autentyczną »ewangelizację ubogich« – zgodnie z charyzmatem, który przyświeca całemu Zgromadzeniu Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej”.

Na kanadyjskie prerie jako pierwsi przybyli dwaj bracia Jan i Wojciech Kulawi, którzy ukończyli teologię w Ottawie. O. Albert (Wojciech) Kulawy OMI przybył do Winnipegu 6 maja 1898 roku i już jako proboszcz wszystkich Słowian w pierwszym roku swego pobytu w Winnipegu odwiedził wiele miejsc w Manitobie i Albercie, w których osiedlili się Polacy. Zbudował kościół Świętego Ducha w Winnipegu, a w 1904 roku założył pierwszą polską gazetę w Kanadzie, „Głos Kanadyjski”, a w 1908 roku „Gazetę Katolicką”.

Rok później przybył jego młodszy brat, o. Jan Wilhelm Kulawy OMI, który wkrótce dotarł do Gór Skalistych i Kolumbii Brytyjskiej. Z kolei trzeci z braci Kulawych, o. Paweł OMI, ukończył studia w Hűnfeld i w 1903 roku rozpoczął swoją duszpasterską służbę w prowincji Alberta. Wszyscy trzej nie bacząc na trudy i odległości, docierali konno lub na piechotę do polskich osad. Odprawiali nabożeństwa w ojczystym języku osadników, zachęcali do budowy polskich świątyń.

Niestety, z powodu utraty zdrowia bracia o.o.Wojciech i Jan Wilhelm Kulawi OMI wyjechali z Kanady. Później dołączył do nich najmłodszy o. Paweł. Wszyscy wrócili jednak do Polski. W 1941 roku Jan i Paweł zginęli w obozie koncentracyjnym w Auschwitz-Birkenau, najstarszy Wojciech zmarł w 1942 roku w Tuczępach pod Kielcami.

W Kanadzie o. Paweł Kulawy OMI zamieszkał w Round Hill w prowincji Alberta i zapisał się w pamięci ludzkiej jako wielki apostoł swoich rodaków, który przez 18 lat odwiedzał polskich farmerów i niósł Dobrą Nowinę.

W roku 1915 o. Paweł Kulawy przeniósł się do Edmonton, które po wzniesieniu w tym mieście w 1913 roku kościoła pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej stało się centrum osadniczym w Albercie. Cztery lata później do o. Pawła dołączył o. Antoni Sylla OMI, który od momentu swego przybycia na ziemię kanadyjską w roku 1909 przebywał w Banff. Wspólnie przez kilka lat pracy zbudowali kilkanaście kaplic i świątyń, wiele rozbudowali, wiele prowizorycznych kaplic zamienili na kościoły, powołali nowe polskie parafie. W ocenie historyków był to okres najbujniejszego rozkwitu polskich misji w Kanadzie. Osadnicy byli już zamożniejsi, wieloletnia ciężka praca i wyrzeczenia zaczynały przynosić owoce. Można było budować nowe kościoły, zastępować nimi prowizoryczne kaplice. Każdy z ojców obsługiwał szereg misji. O. Sylla każdego miesiąca odwiedzał Round Hill, Skaro, Woodstock. Co dwa miesiące wizytował Opal, Waugh i Krakow. Dojeżdżał także do Rabbit Hills, Kopernick, Mundare, Chipma, Palin Lake i Pegis.

Dzisiaj o. Antoni Sylla (1881-1978) oraz inni Ojcowie Oblaci pracujący wśród Polaków zamieszkujących głównie na Zachodzie Kanady spoczywają na cmentarzu św. Ducha w Winnipegu.

Cmentarz Świętego Ducha założony przez polonijną wspólnotę pod kierunkiem ks. Stanleya Wachowicza OMI w 1942 roku jest miejscem spoczynku dla prawie 7000 osób. Na cmentarzu tym pochowani są także Misjonarze Oblaci Polskiej Prowincji Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. W tzw. kwaterze oblackiej, która znajduje się w centralnym miejscu za bramą cmentarza, pochowani zostali m.in.: o. Stanisław Baderski OMI (1895-1979), o. Jan Bednarz OMI (1898-1992), o. Antoni Hylla OMI (1913-1989), o. Jerzy Kania OMI (1911-1974), o. Ryszard Kosian OMI (1885-1962), o. Feliks Kwiatkowski OMI (1906-1996), o. Piotr Miczko OMI (1909-1971), o. Albert Pilikowski OMI (1916-1962), o. Stanisław Puchniak OMI (1901-1989), o. Antoni Rabiega OMI (1911-1999), o. Stanisław Wachowicz OMI (1902-1977).

Miejsce to znaczone jest szeregiem skromnych białych nagrobków z krzyżami, z imieniem i nazwiskiem zmarłego, datą urodzenia i śmierci oraz symbolem przynależności do Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej – OMI (po łacinie Oblati Mariae Immaculatae) skupionych wokół stylizowanej Golgoty z ukrzyżowanym Jezusem. W sumie w tzw. kwaterze oblackiej spoczywa 41 niezwykle zasłużonych księży z zakonu oblatów, którzy przez wiele lat służyli Polonii i byli jej duchowymi opiekunami.

Lokalizacja: Cmentarz Świętego Ducha, 4387 Main Street, Winnipeg, Manitoba, Kanada