Hanna Maria Pappius (1925-2023), wybitna naukowczyni, członkini zarządu Polskiego Instytutu Naukowego w Kanadzie. Urodzona na Kujawach, przyjechała w 1940 do Kanady z Londynu. Studiowała na Uniwersytecie McGill, uzyskując tytuł magistra w 1948 r., a cztery lata później doktorat. W 1953 r. rozpoczęła pracę w Donner Laboratory of Experimental Neurochemistry. Po kilku latach została pierwszą kobietą profesorem na Wydziale Neurologii i Neurochirurgii oraz na Wydziale Biochemii Uniwersytetu McGill. Przez prawie siedemdziesiąt lat prowadziła badania nad obrzękiem mózgu i skutkami uszkodzenia mózgu na mechanizmy neuroprzekaźników i receptorów. Opublikowała ponad 100 artykułów naukowych. Jest także współautorką książki zatytułowanej Brain Electrolytes and Fluid Metabolism, obecnie uważanej za klasykę w tej dziedzinie. Wyszkoliła wielu ekspertów, którzy są obecnie znanymi na całym świecie neurologami. Po przejściu na emeryturę w 1995 r. pełniła funkcję przewodniczącej Komitetu Opieki nad Zwierzętami – Neurological Institute (do 2016 roku), była współprzewodniczącą tamtejszej Rady Etyki Badań przez ponad dekadę. Od czasu studiów prof. Pappius była blisko związana z Polskim Instytutem Naukowym. W latach 1988-2015 pełniła obowiązki dyrektora Biblioteki Polskiej i jednocześnie wiceprezesa Instytutu. Prof. Hanna Maria Pappius otrzymała Order Kanady (Member) w uznaniu jej badań w dziedzinie neurochemii i pracę dla społeczności polsko-kanadyjskiej, a także za walkę o prawa zwierząt.