Rankiem 1.09.1939 r. wyruszył z Pleszewa na wschód kolejowy transport ewakuacyjny „Rodziny Wojskowej”, w którym znalazły się rodziny kadry oficerskiej i podoficerskiej 70 pp., stacjonującego przed wojną w Pleszewie. Z powodu sytuacji wojennej pociąg nie jechał najprostszą drogą, ale kluczył po kraju, 9.09.1939 r. zatrzymał się na stacji Buczały-Komarno, położonej o 30 km na południowy zachód od Lwowa, skąd uciekinierzy mieli być zabrani przez okoliczną ludność. W godzinach popołudniowych nagle od strony Lwowa nadleciała nisko lecąca grupa niemieckich samolotów bojowych i ostrzelała uciekinierów, czekających na mających ich przyjąć gospodarzy. Bomby samolotowe spowodowały masakrę. Z liczby ok. 280 pasażerów pociągu zginęło ok. 100 osób. Były to kobiety i dzieci oraz ludzie starsi.

Ofiary tej masakry pochowano na cmentarzu katolickim w Komarnie. Na grobie postawiono krzyż. Przez pewien czas po wojnie mogiła była nieoznaczona i częściowo zapadnięta. Od 1998 r. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa zabiegała u władz ukraińskich o pozwolenie na trwałe upamiętnienie tego grobu, ale na przeszkodzie stała trudność w ustaleniu pełnej listy ofiar. W 2005 r. udało się sprawę upamiętnienia doprowadzić do końca – uzyskano niezbędne zezwolenia władz, Rada OPWiM wystawiła krzyż-pomnik na grobie pomordowanych. Inskrypcja na tablicy głównej, w języku ukraińskim i polskim, głosi: „Tu spoczywa / ok. 100 Polaków / z rodzin wojskowych 70 pułku piechoty z Pleszewa / ofiar niemieckiego nalotu / w Buczałach we wrześniu 1939 r.”. Obok znajdują się tablice z ustalonymi nazwiskami ofiar.