Pomnik Zienkowiczów jest jedynym zachowanym polskim grobem w Caen i jedynym śladem po licznej polskiej kolonii w tym mieście, która już w 1833 roku liczyła 75 osób. 

Antoni Ferdynand Zienkowicz de Bielany ur. ok. 1808 w Słucku gub. Mińskiej, syn Wincentego i Agaty, z powstania wyszedł jako podporucznik Legii Nadwiślańskiej. We Francji przebywał od 1832 r. w zakładzie w Bourges. Po likwidacji zakładu został skierowany w listopadzie 1833 do dapartamentu Manche. Zamieszkał do Bayeux (Calvados), gdzie znalazł zatrudnienie w banku kredytowym. Przez ożenek z Hyacynthe Le François wszedł do kręgu miejscowej burżuazji. Miał 5 dzieci. Dwaj synowie Albert i Boleslas odnieśli sukcesy zawodowe: pierwszy jako inspektor w wielkim towarzystwie ubezpieczeniowym La National w Paryżu, a drugi został dyrektorem gazowni w Caen. Zienkowicz zmarł w Caen 3.06.1886 i został pochowany na cmentarzu Vaucelle.

Obiekt ten ma zarówno wartość historyczną (związaną z XIX wieczną historią Polski) i wartość symboliczną. Stanowi trwały ślad obecności i działań Polaków we Francji.

Prace konserwatorskie przeprowadzono w latach 2021-2022, dofinansowane były przez Instytut Polonika.