Cmentarz rzymskokatolicki w Jaworowie został założony prawdopodobnie na początku XIX wieku. Najstarszy nagrobek to bezimienny krzyż „podolski” z datą „R. 1823”, jako drugi w kolejności można uznać dwustopniowy kamienny pomnik, zwieńczony wazonem okrytym draperią, należący do Henryka Kalewicza (zm. 1835) i Leopoldiny Kustewicz (zm. 1835).

Cmentarz ten położony jest w centrum miasta, w odległości około 300 metrów od kościoła parafialnego. Prowadzi do niego ozdobna, trójarkadowa, otynkowana brama, zwieńczona kapliczką, z inskrypcją „Wybaw mnie od śmierci, Panie”.

Jest on już nieczynny, a przez to bardzo zaniedbany. Wiele pomników jest rozbitych lub pozbawionych inskrypcji. Są one łatwo dostępne dzięki braku gęstych zarośli i wyrastają wprost z murawy.

Na terenie cmentarza znajduje się neogotycka kaplica ceglana, pełniąca funkcję grobowca rodu Lachowiczów. W jej sąsiedztwie znajdują się m.in. nagrobek Jadwigi z Kostakowskich Mudowej (zm. 1937) w formie skałek z różowego kamienia, dekorowanych arkuszem inskrypcyjnym i nakładanym kamiennym krzyżem.

Hauser wspomina również o pochówkach bezimiennych takich jak okazały nagrobek z akroterionem i płaskorzeźbionym kielichem oraz Hostią, z wieńczącą go niegdyś figurą Matki Bożej z Dzieciątkiem (pozbawione głów). Na cmentarz ten trafiła również macewa, pochodząca prawdopodobnie z pobliskiego cmentarza żydowskiego.

Dla cmentarza wykonana została dokumentacja (280 kart, przechowywane w MKiDN). Informacje o cmentarzu opublikowane (patrz bibliografia).

Bartłomiej Gutowski, Wiktoria Grabowska