Cmentarz z polskimi pomnikami nagrobnymi. Informacje o cmentarzu opublikowano (patrz bibliografia). Jak pisze Anna Lewkowska, Jacek Lewkowski i Wojciech Walczak, „nieczynny cmentarz katolicki zlokalizowany jest na zachodnim skraju miejscowości (…). Założony na planie zbliżonym do prostokąta (…) bez podziału na kwatery. Zajmuje obszar 0,3 ha. Cmentarz powstał ok. Połowy XIX w., starszą częścią cmentarza jest strona północna. Pierwotną wielkość cmentarza określają pozostałości ogrodzenia kamiennego oraz widoczne ślady fundamentów kaplicy cmentarnej (…). Znajdowała się tu drewniana kaplica wzniesiona w 1591 r. przez Garciasa Alabianusa – rektora kolegium wileńskiego. (…) W 1770 r. zrujnowaną kaplicę odbudowali jezuici. Przetrwała do lat 50 XIX w. Na tym samym miejscu wzniósł w 1860 r. nową kaplicę ówczesny właściciel majątku Aleksander Wolski. (…) W czerwcu 1941 r. czerwonoarmiści spalili kaplicę i kilkanaście chłopskich zagród. (…) Cmentarz jest w stanie naturalnego zaniku.” Na cmentarzu pozostało tylko kilka nagrobków z 2. poł. XIX w. Najstarszy, w formie granitowego postumentu z prostym krzyżem, wieńczy miejsce pochówku Andrzeja i Zofii Łyskawków. Inskrypcja: „ANDRZEJ I ZOFIJA / ŁYSKAWKÓW / ZMARŁYCH ANDRZEJ / W 1874 R. ŻYŁ LAT 69 / ZOFJA ŻYŁA LAT 44 ZMARŁA 1869 / PAMIATKA OD DZIECI". 

Bartłomiej Gutowski, Dawid Mendrek