Cmentarz rzymskokatolicki położony jest w południowo – wschodniej części miejscowości, na lekkim wzniesieniu. Został założony na przełomie XVIII i XIX wieku, jest czynny. Jego ogrodzony drewnianym płotem teren zajmuje ok. 2 ha. W centralnej części cmentarza znajduje się nietypowa kaplica cmentarna, złożona z czterech drewnianych słupów nakrytych dachem czterospadowym. W jej wnętrzu na osi stoi duży, drewniany krzyż. Charakterystyczne dla cmentarza są liczne nagrobki kamienne wykonane z granitowych głazów, których wysokość waha się od 30 cm do 1 m wysokości. Są one rozrzucone po całym obszarze cmentarza, pojedynczo i w grupach. Taki sposób oznaczeń pochówków był stosowany przez ponad 100 lat. Najstarszym tego typu pochówkiem (jednocześnie najstarszym na cmentarzu) jest nagrobek Marii i Jana Kołbów z 1801 roku, najmłodszym – kamień Józefa Poleskiego z 1909 roku. W środkowej części cmentarza zachował się interesujący grobowiec żeliwny, prawdopodobnie z połowy XIX wieku, pozbawiony inskrypcji. Komora grobowa nakryta jest trzema żeliwnymi płytami, spośród których środkowa, dekorowana ornamentem roślinnym, kimationem, rozetkami i głowami putt jest ruchoma. Zachowały się na niej otwory po literach inskrypcji. Za płytą znajduje się żeliwny krzyż na postumencie. Całość grobowca ujęta jest ogrodzeniem o formach geometrycznych, cztery słupki narożnikowe dekorowane formami roślinnymi. Od frontu na ogrodzeniu umieszczony jest herb Orda, przynależny rodzinie Ordów pochodzących z Pińszczyzny, zatem prawdopodobnie w grobie spoczywają członkowie tego rodu. Na cmentarzu znajdują się także kwatery wojskowe z lat 1916 – 1920, wśród nich między innymi mogiły żołnierzy 34 Pułku Piechoty poległych w lipcu 1919 i maju 1920 (szeregowcy: Kiewel, Majewski, Kochanowicz).

Poza dużym cmentarzem rzymskokatolickim, w Łohiszynie znajduje się także stary, nieczynny cmentarz żydowski, którego część opuszczonego i zaniedbanego terenu wykorzystywana jest obecnie przez okoliczną ludność jako wysypisko śmieci.

Informacje o cmentarzu opublikowano (patrz bibliografia).