Eugeniusz Bonifacy Kucharski (1906-1977), urodzony w Grabowcu, syn Wincentego. Po ukończeniu gimnazjum, wyprowadził się do Liege w Belgii, gdzie studiował na politechnice. W 1927 założył Wyższą Zawodową (korespondencyjną) Szkoła Radiotechniki , od 1936 r. na Bd. Sébastopol w Paryżu, po II wojnie światowej w 1945 r. wznowiła działalność pod nazwą „L’École Professionnelle Superieure”. W 1932 roku rozpoczął pracę jako wykładowca na Wyższej Szkole Prowadzona przez niego szkoła odniosła duży sukces i miała punkty konsultacyjne w całym kraju. Zarobione pieniądze inwestował w posiadłości, ale też sztukę i polonika. Tytuł markiza de la Maddalena i de l’Ayre nabył w 1960 r. od Francesco Mario II Patermo Castello Gotadoz Ayerbe d’ Aragon etc. tytularnego króla Archipelagu Balearów (J. Odrowąż-Pieniążek, „”Polonica zbierane po świecie, Warszawa 1992, s. 177). E. Kucharski ok. 1970 r. przystąpił do Zakonu Rycerskiego Orderu Złotego Runa, pasowany na rycerza Złotego Runa przez Wielkiego Mistrza Zakonu Infanta Hiszpanii Don Jaime został odznaczony orderem Złotego Runa, a następnie jako Wielki Przeor Zakonu został odznaczony Wielkim Złotym Łańcuchem Orderu Złotego Runa nr 9, który następnie nabył na własność i uważał się za strażnika odznaczenia na terenie Francji. E. Kucharski podarował Złoty Łańcuch Zamkowi Królewskiemu w Warszawie skąd ten wrócił do Hiszpanii (J. Odrowąż-Pieniążek, tamże s. 179, 184). Jako miejsce jego śmierci wymieniana jest też miejscowość Royan-Pontaillac, w której miał willę „Les Roches” (Kucharski zakupił ją w 1950 r., w 2014 r. należała do Marc Jukubowskiego),  pochowany 29 X 1977 r.

• J. Odrowąż-Pieniążek, „Polonica zbierane po świecie”, Warszawa 1992, s. 177.