11 listopada 1918 r. ogłoszono niepodległość Polski. W Samborze odbyły się uroczystości z tej okazji. Kilka dni później do miasta wkroczyły wojska ukraińskie wraz z austro-węgierskimi. Nastąpiły aresztowania legionistów, działaczy narodowych i inteligencji. Wiele osób zostało rozstrzelanych. Na wiosnę 1919 r. legioniści niespodziewanym atakiem uwolnili Sambor. W 1920 r., gdy oddziały 1. Armii Konnej Siemiona Budionnego doszły do granic powiatu samborskiego, wielu młodych Samborzan wstąpiło do Wojska Polskiego, żeby walczyć o wolność Ojczyzny.

Na cmentarzu w Samborze znajduje się Grób Nieznanego Żołnierza, w którym pochowano poległych w walkach o odzyskanie niepodległości w latach 1919-1920. Nie wiadomo, ilu żołnierzy tu spoczywa i kiedy pomnik został wzniesiony. Obiekt przetrwał II wojnę światową i okres komunizmu. W 1989 r. Polacy mieszkający w Samborze odnowili pomnik i umieścili na nim tablicę ku czci rodaków pomordowanych przez sowietów w czasie pierwszej okupacji sowieckiej (1939-1941).

Jest to wysoki obelisk zwieńczony rzeźbą orła, pod orłem umieszczono krzyż, a niżej tablice z tekstami: „Grób Nieznanego Żołnierza. Żołnierzom poległym w walkach za niepodległość Polski. Tablicę położyli wdzięczni Rodacy. Cześć bohaterom!” oraz „Odrestaurowano w 50 rocznicę rozpoczęcia II wojny światowej dla uczczenia św. pamięci wielu setek Polaków ofiar reżimu stalinowskiego, pomordowanych w Samborze w latach 1939-1941. Cześć męczennikom!”.