Kolegiata w Ołyce na Wołyniu jest jednym ze znaczących zabytków sztuki sakralnej okresu wczesnego baroku na ziemiach dawnej Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

Świątynia wzniesiona została w latach 1635‒1640 z fundacji Albrychta Stanisława Radziwiłła według projektu Włochów – Benedetto Molliego i Giovaniego Maliverne’a. Rzeźby wykonali artyści pochodzenia niemieckiego Melchior Erlenberg i Michał Germanus.

Dwuletni (2018–2019) projekt obejmował renowację fasady kolegiaty, konserwację rzeźb i płaskorzeźb, marmurowego portalu i tablic inskrypcyjnych oraz drewnianych tarcz zegarowych i kamiennego detalu. Pracy konserwatorów towarzyszyły liczne badania konserwatorskie, które m.in. pozwoliły na określenie warstw malarskich wystroju rzeźbiarsko-sztukatorskiego fasady. Na podstawie wyników tych badań przeprowadzona została konserwacja rzeźb.

Badania ujawniły także wystrój malarski nisz i wieńczących je konch z wymalowanym motywem muszli, które zostały poddane odpowiedniej konserwacji. Przeprowadzono także szeroko zakrojone prace budowlane polegające m.in. na wymianie tynków, wykonaniu izolacji, stabilizacji kamiennych gzymsów, wymianie obróbek blacharskich itd.

W 2019 r. rozpoczęto konserwację czterech drewnianych rozetach pochodzących ze sklepienia świątyni. Prace miały wieloraki charakter, począwszy od konserwatorskich zabiegów technicznych zachowanych elementów, po prace rekonstrukcyjne. Obejmowały m.in.: usunięcie zalegającego materiału biologicznego i atmosferycznego, usunięcie niewłaściwie wykonanych wtórnych napraw, wykonanie w lipowym drewnie rekonstrukcji brakujących fragmentów, wykonanie pozłoceń i ich zapatynowanie. Dodatkowo, wszystkie żelazne, skorodowane elementy konstrukcyjne, zostały wymienione na nowe ze stali nierdzewnej. Zakończenie konserwacji rozet nastąpiło w 2020 r.

Realizator: Fundacja Dziedzictwa Kulturowego

Prace konserwatorskie zrealizowane zostały w latach 2018-2020 w ramach programu strategicznego Instytutu Polonika „Ochrona polskiego dziedzictwa kulturowego za granicą".