Ikaria to postać, należąca do prywatnej galerii nieistniejących w mitologii, a wymyślonych przez artystę bohaterów, obok Dea Roma (bogini Rzymu) czy łowców Gorgon. Interpretowana jako siostra lub żona Ikara.

Ikaria to postać kobieca, pozbawiona głowy, za to posiadająca skrzydła. Jest niższa od Ikara, jej prawą stopę przytrzymuje obca dłoń. Do lewej kostki przywiera figurka kobieca bez rąk, głowy i nóg. W torsie i skrzydłach Ikarii artysta umieścił stop klatki, a w nich fragmenty męskich głów, co jest przykładem często stosowanego u Igora przemieszczenia w obrębie jednego dzieła. Na łonie Ikarii znajduje się Meduza, czyli mitologiczna Gorgona. Sylwetka rzeźby została zdominowana przez ogromne skrzydła.

W la Défense Ikaria i Ikar ustawione są naprzeciwko siebie, dialogując. Uwięzieni w nowoczesnej dzielnicy Paryża jak Dedal i Ikar na Krecie przez Minosa, stanowią symbol pragnień jej mieszkańców o ucieczce ze szklanej, odhumanizowanej architektury.

W Polsce inna wersja „Ikara” (1996) znajduje się w prywatnej kolekcji. 

Znajduje się również w Syrakuzach przy Castello Maniace.

Materiał: brąz