Specjalny obóz jeniecki, utworzony przez NKWD w Starobielsku jesienią 1939 r. miał za zadanie (obok dwóch pozostałych obozów – w Kozielsku i Ostaszkowie) izolowanie funkcjonariuszy służb mundurowych Rzeczypospolitej Polskiej – głównie oficerów Wojska Polskiego i policjantów. W Starobielsku jeńców ulokowano w budynkach dawnego monasteru prawosławnego. Osadzonych nie zmuszano do pracy, ale nękano ich drobiazgowymi przesłuchaniami. Większość jeńców trzech obozów specjalnych NKWD została zamordowana wiosną 1940 r. na podstawie decyzji WKP(b) z dnia 5 marca 1940 r. – jeńcy ze Starobielska byli mordowani w Charkowie.

Jeszcze przed decyzją z 5.03.1940 r. w obozie jenieckim w Starobielsku zmarło kilkudziesięciu jeńców (dokładna liczba nie jest znana na skutek braków i nieścisłości w dokumentach NKWD). Zostali oni pochowani na starym miejskim cmentarzu.

Na początku lat 90. XX wieku na starobielskim cmentarzu widoczne były jeszcze zarysy mogił i resztki prętów metalowych, do których przybijano tabliczki z nazwiskami pochowanych. Wiosną 1994 r. dokonano ekshumacji szczątków z tej nekropolii, przewidzianej do likwidacji. Spośród wydobytych szczątków, 48 osób zidentyfikowano jako Polaków.

Ekshumowane zwłoki pochowano uroczyście 21.04.1994 r. na nowym cmentarzu komunalnym Czimierowka (Czymirowka). W listopadzie 1944 r. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa sfinansowała budowę i upamiętnienie kwatery, w której spoczęli jeńcy polscy. Autorem projektu był inż. arch. Andrzej Rószkiewicz z Warszawy. Uroczyste poświęcenie zbudowanej kwatery odbyło się 25.09.1995 r.

W kwaterze urządzono 6 mogił zbiorowych, usytuowanych po obu stronach ścieżki prowadzącej od furtki do upamiętnienia głównego.

Po lewej stronie są 3 mogiły z liczbą krzyży kolejno: 7, 7 i 9, po prawej stronie są też 3 mogiły z liczbą krzyży kolejno: 7, 7 i 11. Pod krzyżem głównym znajduje się tablica z inskrypcją (w języku polskim i ukraińskim): „Tu spoczywa 48 Polaków / jeńców i internowanych, więzionych / w obozie NKWD w m. Starobielsku / Cześć ich pamięci!”.