Karol Beyer (1818-1877) - polski fotograf, numizmatyk; aktywny na ziemiach Rzeczypospolitej pod zaborami, Francji. Pobierał nauki w Fabryce brązów, wyrobów z blachy lakierowanej i innych odlewów metalicznych, należącej do swego wuja - Karola Mintera. W 1844 r. przyswajał warsztat fotograficzny w Paryżu, choć znane są jego wcześniejsze próby wykonywania fotografii z 1842 r. Po powrocie do rodzinnej Warszawy, w następnym roku otworzył tam „Zakład Daguerrotypowy Karola Beyer w Warszawie”, specjalizujące się w zdjęciach portretowych, który działał do 1867 r. Równolegle tworzył zdjęcia ukazujące pejzaże miejskie Warszawy oraz Jasnej Góry. Od około 1846 r. wykonywał kalotypy, a od 1851 r. posługiwał się techniką mokrego kolodionu, z którą zapoznał się podczas wyprawy do Paryża i Londynu. W 1855 r. przystąpił do Société française de photographie.  Pod koniec lat 50. XX w. zaczął tworzyć odbitki zdjęć przy użyciu litografii oraz drzeworytu.