Adam Prażmowski (1821-1885), urodzony w Warszawie, syn Józefa Prażmowskiego i Teresy Gaszyńskiej. W 1839 r. podjął pracę w obserwatorium warszawskim jako asystent, gdzie odkrył polaryzację światła emitowanego przez koronę słoneczną. Napisał wiele artykułów naukowych do czasopisma „Biblioteka Warszawska”. W latach 1846-1849 brał udział w badaniach topograficznych Polski pod kierunkiem rosyjskiego geodety Carla Tennera. Od 1863 r. pracował na emigracji w Paryżu, przeprowadzając liczne badania o dużym znaczeniu naukowym. Był najwybitniejszym polskim astronomem XIX w.

ZKwBP klepsydra franc.: „Adam Prazmowski, astronom, były dyrektor Obserwatorium w Warszawie, opatrzony sakramentami Kościoła zm. 5 II 1885 r. w miejscu zamieszkania w 64 roku życia, poch. na cm. Père Lachaise 7 tm. po nabożeństwie w kościele parafialnym Saint-Germain-des-Pres, podpisali: wdowa Prazmowska, Boleslas Garczynski zięć, panna Hedwige Garczynska pasierbica, wdowa Okecka kuzynka i rodzina”.

„Kurjer Codzienny”, Warszawa, R. 21, nr 41 (10 lutego 1885) s. 5: „z Paryża donoszą nam, że d. 7 b. m. pochowano na cmentarza Père-Lachaise zwłoki zmarłego w Paryżu ś. p. Adama Prażmowskiego, b. profesora fizyki w b. Szkole Głównej warszawskiej”.

„Kurjer Warszawski” nr 49b (18 lutego 1885) s. 5: „Zawiadomienie o śmierci i pogrzebie: J. W dniu 5-m b. m. zakończył życie w Paryżu ś. p. Adam Prażmowski, b. profesor szkoły głównej. Zwłoki jego złożone zostały na cmentarzu Père Lachaise. Nabożeństwo żałobne za spokój jego duszy odbędzie się w Sobotę, to jest dnia 21-go b. m., o godz. 8-ej, 9-ej i 10-ej i pół zrana, w kościele Przemienienia Pańskiego przy ulicy Miodowej, na które to nabożeństwo zaprasza się krewnych, przyjaciół, kolegów i znajomych”.