Tadeusz Bielecki (1901-1982), urodzony w Słupi, zmarły w Londynie, polski polityk i publicysta narodowy. Prezes Rady Naczelnej Stronnictwa Narodowego (od 1939), redaktor naczelny pisma „Myśl Polska” (1946–1947), poseł na Sejm III kadencji, członek Komitetu dla Spraw Kraju (od 1940). Studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego i w Szkole Nauk Politycznych. Wziął udział jako ochotnik w wojnie 1920 roku. Był członkiem tajnej Ligi Narodowej (od 1924), sekretarzem osobistym Romana Dmowskiego (1927), związany z Obozem Wielkiej Polski. Należał m.in. do OWP, Ruchu Młodych OWP. Był prezesem Rady Naczelnej Stronnictwa Narodowego (1939-1982), którą to funkcję sprawował do śmierci. Wziął udział w kampanii wrześniowej. Następnie przebywał na Węgrzech, w Paryżu i Wielkiej Brytanii. Krytykował zawarcie układu Sikorski-Majski. Po wojnie pozostał na emigracji i brał czynny udział w tamtejszym życiu politycznym.