Prosty, typowy dla drugiej połowy XIX w. nagrobek wybitnego rysownika belgijskiego z popiersiem portretowym zmarłego na równie prostym, ale znacznych rozmiarów postumencie kamiennym, na którym wyryty napis „Constantin Guys 1805-1892“ i inskrypcja fundacyjna. Popiersie zostało skradzione w latach 90. XX w. i do tej pory nieodzyskane.

Dziś zapomniany, Constantin Guys (1802-1892) był w swoim czasie jedną z najbardziej znanych postaci paryskiego świata artystycznego. Charles Baudelaire poświęcił mu książkę pt. „Malarz życia współczesnego”. Cenili go bardzo m.in. Théophile Gautier, Edouard Manet, Felix Nadar, impresjoniści. Rysownik belgijski zdobył sławę w Paryżu szkicowymi reportażami z ulic, teatrów, scenami z wojny krymskiej itd., był też bardzo popularny w Anglii. Pod koniec życia popadł jednak w nędzę, umierał samotny w paryskim przytułku i jego pomnik ufundowali znajomi literaci i dziennikarze, kilkanaście lat po jego śmierci. Godebski wykonał popiersie artysty pod koniec swojego życia (prawdopodobnie była to jego ostatnia praca), portretując niegdysiejszego znajomego z paryskich salonów. Zamówienie otrzymał od paryskiego Syndicat de la Presse artistique, z którym Guys był niegdyś związany. Rzeźba powstała być może wcześniej niż sugerowałaby data odlewu 1908. Nie wiadomo, czy portretując starego artystę Godebski pracował z pamięci, czy może posłużył się jego fotograficznymi wizerunkami, np. Nadara - na jednym z nich Guys wygląda bardzo podobnie do portretu z nagrobka. Popiersie reprezentuje typowy dobry poziom rzeźby portretowej Godebskiego, przypomina jego znacznie wcześniejsze prace, np. biust gen. Nesselrode z nagrobka na warszawskich Powązkach czy gen. Mierosławskiego z cmentarza Montparnasse w Paryżu. Realistyczną charakterystykę twarzy i stroju Guysa dopełniały jednak atrybuty jego pracy, poniżej półkoliście wykrojonego z dołu popiersia: szkicownik, pióro i pędzle. Pomnik w swojej pierwotnej formie należał do rzadkich na wielkim cmentarzu komunalnym Pantin przykładów rzeźby figuralnej.