Pastor Ernest Ch. Boldich (1651-1706) zmarł w Helsingør i został pochowany przy Sankt Mariae Kirke. Był wykształcony w Niemczech, m.in. w Jenie. Od 1688 sprawował funkcję kapelana na zamku Kronborg i związany był z pobliskim kościołem Mariackim (do śmierci był tu rektorem). Opublikował po niemiecku zbiór swoich tekstów teologicznych, i wydaje się, że jego związek z kościołem - od końca XVI wieku pozostającym w dyspozycji luterańskiej wspólnoty holendersko-niemieckiej w Helsingør - wiązał się z tego rodzaju jego przygotowaniem. Obraz Lobaczynskiego wydaje się być jego jedynym zachowanym wizerunkiem.

Gotycki kościół, po katedrze druga świątynia miasta, powstał po 1430 roku dla zakonu karmelitów. Był wraz z całym klasztorem poddany poważnej konserwacji w latach 1902-1907, nie ustalono jednak, czy objęła ona także dzieła malarskie. Wystrój obejmuje wyjątkowy zespół 14 (przeważnie całopostaciowych) wizerunków księży pełniących funkcje rektorów, poczynając od połowy XVI w. do 1786 r.: portret Boldicha sąsiaduje z bardzo podobnym w konwencji i kompozycji obrazem jego poprzednika, pastora J.V. Stemanna, który był teściem malarza.

Lobaczyński (Lobasinsky) pozostaje postacią tajemniczą. Wiadomo, że pochodził z Lidy (niedaleko Wilna, ob. Białoruś), był protestantem, uzyskał w 1699 r. obywatelstwo miasta Helsingør, tam się ożenił i zmarł w 1707 r. w wieku 42 lat. W obecnym stanie zachowania trudno wypowiadać się o wartościach malarskich dzieła, niewątpliwie portret reprezentuje tradycyjną prostą konwencję, obecną w wizerunkach duchownych lub fundatorów w wielu kościołach Danii i Szwecji, nawiązującą do malarstwa niderlandzkiego drugiej połowy XVI w.

Obraz jest sygnowany i datowany „I. Lobaczynskj fecit 1706”, a także opatrzony długim napisem w języku niemieckim na obramowaniu.

Portret pastora wisi na ceglanej ścianie nawy północnej, nad przejściem do klasztoru, w galerii podobnych wizerunków innych pastorów z XVII i XVIII w. Na przeciwległej ścianie tejże nawy, na ścianach zewnętrznych empory znajdują się trzy inne obrazy Lobaczyńskiego, datowane na rok poprzedni.

Stan zachowania portretu jest zły, płótno zmarszczone, ciemne partie słabo czytelne. Obraz był wielokrotnie restaurowany.