Na cmentarzu Montmartre, przy avenue du Tunnel, znajduje się miejsce pochówku urodzonego w Kałużnicy malarza klasycystycznego, towiańczyka, bliskiego przyjaciela Adama Mickiewicza, Walentego Wańkowicza (1799-12.05.1842). Wańkowicz zapisał się w historii m.in. jako autor najbardziej rozpoznawalnego wizerunku przyjaciela na przysłoniętym chmurami szczycie (Portret Adama Mickiewicza na skale Judahu, 1827-1828, olej na płótnie, w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie), serii portretów Towiańczyków czy kopii ikony Matki Boskiej Ostrobramskiej - w paryskim kościele Saint Severin. Swe ostatnie chwile spędził u boku Mickiewicza, który stał się wykonawcą jego ostatniej woli. W grobie obok Wańkowicza spoczywa także działacz Wielkiej Emigracji, powstaniec listopadowy, Ludwik Tadeusz Zambrzycki (1803-1834).

Grobowiec na planie prostokąta oznaczono obeliskiem na cokole, o profilowanych krawędziach dolnych, umieszczonym po środku płyty. Obelisk został zwieńczony krzyżem łacińskim usytuowanym na trójstopniowym piramidionie. Dwie ściany frontowe zdobią ryte inskrypcje z nazwiskami zmarłych. Poniżej na cokole od frontu dwie płyciny o ściętych ćwierćkoliście narożach, w pierwszej z nich ryta inskrypcja „ O mężu jakbym z twą duszą złączyć chciała / U sóp krzyża ma ulga i nadzieja cała / Zwłoki twe spoczywają wśród cichej ustroni / Lecz krew coś dał ojczyźnie [fragment nieczytelny] swojej błoni ” (dot. Zambrzyckiego), a w drugiej wizerunek krzyża łacińskiego w podwójnym kole z napisem „Tout mon bonheur est là” (Całe moje szczęście jest tam). 

W połowie XIX w. dostęp do tej części cmentarza zapewniał tunel utworzony w 1847 r. za Rue Joseph de Maistre.

Lokalizacja nagrobka: Kwatera 23, rząd 1 avenue Carrières, grób 3 avenue du Tunnel