Teresa Kunegunda Sobieska (1676-1730), urodzona w Krakowie, córka Jana III Sobieskiego i Marii Kazimiery d'Arquien, królewna polska, księżna bawarska (1695-1726). Nie popierała polityki zagranicznej swojego męża, elektora Bawarii Maksymiliana II Emanuela Wittelsbacha, która dążyła do rozszerzenia jego wpływów na południowy zachód kosztem sąsiadujących stanów Rzeszy. Po klęsce oddziałów francusko-bawarskich w walce z armią cesarsko-angielską w 1704 r. objęła rolę regentki. 7 listopada 1704 r. podpisała traktat pokojowy z cesarzem Leopoldem I, na mocy którego doszło do rozwiązania wojsk Elektoratu. Po śmierci Leopolda I nowy cesarz austriacki, Józef I, złamał postanowienia traktatu. W rezultacie Maksymilian II Emanuel został skazany na banicję, a Teresa Kunegunda zmuszona do przymusowego pobytu w Wenecji w latach 1705–1715. Polityka prowadzona przez księżną z Wenecji doprowadziła do przywrócenia jej męża na urząd. Po śmierci małżonka, w 1727 r. Teresa Kunegunda przeniosła się do Wenecji, gdzie spędziła ostatnie lata swojego życia.