Mimo że cmentarz nazywany jest przez mieszkańców miasteczka „nowym”, został założony w połowie XIX wieku. Jest mocno zadrzewiony, a jego powierzchnia wynosi niewiele ponad hektar. Znajduje się we wschodniej części miasta, niedaleko miejsca gdzie trasa rozgałęzia się na dwa kierunki do Szepetówki i do Sławuty. Wejście się na cmentarz jest od strony jednej z bocznych uliczek.

Zbigniew Hauser wymienia około 40 nagrobków z tym, że kilka z nich jest bezimiennych z nieczytelnymi już inskrypcjami. Poza tym kilka nagrobków podczas swojej drugiej wizyty na cmentarzu nie mógł już odnaleźć. Na „nowym” cmentarzu w Zasławiu prace porządkowe w latach 2012-2014 prowadziła młodzież z polskich szkół uczestnicząca w programie „Mogiłę Pradziada Ocal Od Zapomnienia" pod patronatem Dolnośląskiego Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu i Dolnośląskiego Kuratora Oświaty i Telewizji Wrocławskiej. Efektem ich prac było nie tylko odchwaszczenie cmentarza, ustawienie przewróconych nagrobków i odnowienie napisów, ale również odnalezienie kolejnych nagrobków i sporządzenie listy odczytanych inskrypcji. Lista składa się z 57 pozycji i jest dłuższa od tej sporządzonej przez Hausera. Najstarsze inskrypcje na tej liście świadczą o tym, że chowano osoby już w 1812 roku. Są też inskrypcje z lat 20. i 30. XIX wieku, co podważa  założenia Hausera, że cmentarz powstał w okolicy roku 1850 http://www.studiowschod.org.pl/rzaslaw2012.htm.

Jako najbardziej okazały na „nowym” cmentarzu Zbigniew Hauser wymienia marmurowy grobowiec z końca XIX wieku marszałka szlachty powiatu zasławskiego Józefa Beyzyma oraz jego żony. Grobowiec ten jest mocno uszkodzony przez podkop. Innym interesującym pomnikiem nagrobnym jest odlana z żeliwa "strzaskana" kolumna znajdująca się nieopodal zrujnowanej kaplicy cmentarnej. Jest to nagrobek Stefana i Jadwigi Niewirowiczów z początków XX wieku. Na cmentarzu znajdują się również dwa sygnowane pomniki. Kamienna kanelowana kolumna zdobiona draperią i wieńcem wykonana przez Pruszyńskiego z Łucka upamiętniająca Józefa Papousza (zm. 1913). Z kolei kamienny dziecięcy nagrobek Kazia Nowickiego, który zmarł w 1913 roku został sygnowany przez B. Gintera z Szepetówki czyli kamieniarza Benjamina Gintera (por. cmentarz w Szepetówce). 

Dla cmentarza wykonana została dokumentacja (1 karta cmentarza i 16 kart nagrobków) przechowywana w MKDNiS. Informacje o cmentarzu opublikowane (patrz bibliografia).