Cmentarz katolicki w Żwańcu jest oddalony od centrum około 4 km i lezy po lewej tronie drogi do miejscowosci Braha. Ma ok. 2 ha powierzchni. Zachowała się murowana cmentarna brama. Z publikacji Zbigniewa Hausera wynika, że jest to cmentarz czynny i nie jest żle zachowany, choć w polskiej części cmentarza, która leży bardziej w głębi, zdarzają sie rozbite i przewrócone pomniki. Najstarszy nagrobek posiada inskrypcję z 1860 roku. Na cmentarzu autor odnalazł 25 nagrobków oraz kaplicę cmentarną – grobowiec rodziny Żebrowskich herbu Jasieńczyk. Jest to budynek w stylu neogotyckim zdobiony plakietą z herbem, rozetą i fryzem ostrołukowych arkadek nad wejściem, okolony skarpami. Na cmentarzu znajduje się kilka nagrobków w stylu neogotyckim, większość zwieńczona krzyżem, ale także kamienny sękaty krzyż oraz nagrobek żeliwny zdobiony kolumienkami, płaskorzeźbionym wazonem z wstęgą i gałązkami oraz kwiatowymi girlandami.

Cmentarz był porządkowany w ramach akcji Studia Wschód. Byc może był tu inny polski cmentarz, który został zniszczony, a nagrobki rozproszone. Część ich odnaleziono i ostatecznie miały trafić do kamienieckiego lapidarium https://www.studiowschod.pl/miejscowosci/zwaniec/

Cmentarz z polskimi pomnikami nagrobnymi. Dla cmentarza wykonana została dokumentacja (72 karty nagrobków) przechowywana w MKDNiS. Informacje o cmentarzu opublikowane (patrz bibliografia).