Strafgefängnis Mürau znajdowało się w Okręgu Wyższego Sądu Krajowego w Leitmeritz (Litomierzyce), z przeznaczeniem na 500 miejsc dla więźniów - mężczyzn. Po przejęciu więzienia przez niemiecki wymiar sprawiedliwości, w latach 1939-1941 przeznaczono je dla więźniów skazanych na kary do 1 roku pozbawienia wolności. Następnie Ministerstwo Sprawiedliwości III Rzeszy (któremu podlegało więziennictwo) nakazało osadzać w więzieniu chorych na gruźlicę. Polacy stanowili 2/3 więźniów w latach 1943-1945. Drugą pod względem liczby osadzonych narodowością byli Czesi. Przywieziono tu także m.in. Jugosłowian, Słowaków, Francuzów, Włochów, Austriaków i Niemców. Wiadomo, że w okresie funkcjonowania więzienia zmarło 666 więźniów - 516 Polaków i 137 Czechów, którzy zostali pochowani na więziennym cmentarzu. Do wysokiej śmiertelności przyczyniła się przede wszystkim gruźlica, niedostateczne racje żywnościowe oraz surowy reżim więzienny. Wraz końcem wojny do Mírova przybywały transporty ewakuacyjne m.in. z więzienia cieszyńskiego. W ramach ewakuacji do Mírova przeniesiono również Cieszyński Sąd Specjalny (Sondergericht), który skazał łącznie 12 osób na karę śmierci w Mírovie - 4 kwietnia 1945 r. o godzinie 5:12 rano zastrzelono dwójkę Polaków: Alojzego Sikorę z Suchej Górnej i Anastazję Michalską; 13 kwietnia 1945 r. rozstrzelano Alojzę Śniegoniową (z d. Łakota) z Orłowej k. Karwiny. Więzienie zostało wyzwolone 7 maja 1945 r. Zmarli więźniowie chowani byli na więziennym cmentarzu w mogiłach pojedynczych. Po wojnie przeniesiono szczątki do grobu zbiorowego, na którym w 1967 r. wystawiono okazały pomnik składający się z figury cierpiącego mężczyzny ustawionego na wysokim murze, na którym umieszczono tablice z nazwiskami ofiar, herby Polski i Czech oraz napis memoratywny. Obok grobu znajduje się symboliczna mogiła węgierskiego działacza narodowego Jánosa Esterházego, który zginął w 1957 r. w więzieniu w Mírovie. Pomnik został uznany za pamiątkę kultury Republiki Czeskiej. Do grobu i pomnika prowadzi polna droga odchodząca od głównej drogi w Mírovie tuż za Urzędem Gminy w prawo w dół (skręt przy tablicy pamiątkowej). W latach 2003-2005 teren cmentarza został zrekonstruowany ze środków Gminy Mírov, związku Węgrów w Czeskich Ziemiach, Konsulatu Generalnego RP w Ostrawie oraz Státní fond životního prostředí České republiky.