W latach 1942-1944 do Murmańska, jako niezamarzającego portu, docierały drogą morską alianckie konwoje z żywnością i sprzętem wojennym dla ZSRR. Murmańsk był nieustannie bombardowany przez Niemców, stąd zachodziła konieczność ochrony konwojów. W ochronie uczestniczyli również marynarze polscy. M.in. w 1942 r. polski okręt wojenny "Garland", którego dowódcą był komandor por. Henryk Eibel, osłaniał konwój aliancki "PQ-16". Podczas tego rejsu, gdy okręt został uszkodzony wybuchającą bombą, zginęło 22 marynarzy. Zwyczajem marynarskim zostali oni pochowani w morzu w miejscu, gdzie zginęli. 49 rannych marynarzy wyniesiono na ląd, 3 lub 4 z nich zmarło w Murmańsku i zostali pochowani na międzynarodowym cmentarzu. W konwojach do Murmańska uczestniczyły także inne okręty polskiej Marynarki Wojennej: łódź podwodna "Sokół" (wielokrotnie ubezpieczała konwoje) i największy polski okręt wojenny "Dragon", który przypłynął do Murmańska w lutym 1944 r. Marynarze z „Garlanga”, którzy zmarli w 1942 r. na lądzie, zostali pochowani w różnych miejscach murmańskiego cmentarza, dlatego ich groby nie stanowiły zwartej kwatery. Miejsca pochówku były oznaczone prowizorycznymi drewnianymi krzyżami, na których szybko zatarły się inskrypcje. Dopiero w 1982 r. mogiły te skomasowano i urządzono na nowo, umieszczając na nich nagrobki wykonane w Polsce przez Pracownię Konserwacji Zabytków w Kielcach. W 1989 r. obok mogił marynarskich odsłonięto symboliczny krzyż-kotwicę. Pomnik ten przywieziono z Polski, gdzie wykonali go świdniccy rzemieślnicy. Pod prawą płytą pomnika umieszczono pojemniczki z wodą z mórz i oceanów, gdzie ginęli polscy marynarze oraz urnę z ziemią z Westerplatte. Na tablicach pomnika wymieniono nazwy polskich okrętów oraz nazwiska pochowanych w tym miejscu, a także tych, których ciała spoczęły w wodach Zatoki Kolskiej. Inskrypcja w językach polskim, angielskim i rosyjskim brzmi: "W 50 rocznicę wybuchu II wojny światowej w hołdzie marynarzom polskim poległym na wszystkich morzach i oceanach. Rodacy". Na krzyżu wyryto napis: "Przechodniu, powiedz Polsce, żeś widział nas tutaj leżących, gdyśmy świętym jej prawom posłusznymi będąc - polegli".