W Sárvárze w zachodnich Węgrzech, w Komitacie Vas, znajduje się  kościół rzymskokatolicki pw. króla św. Władysława. Został ufundowany przez Franciszka Nádasdego w 1645 r. W czasie powstania Rakoczego został zniszczony, a w 1732 odbudowany w stylu barokowym. W 1830 dokonano przebudowy w stylu klasycystycznym. Z perspektywy historii Polski jest on niezwykle ważny. Gromadzili się w nim żołnierze polscy internowani przez Królestwo Węgier podczas II wojny światowej. Jeńcy wojenni licznie przybywali na niedzielne msze święte i inne religijne uroczystości. Żołnierze z obozu Sárvár po jego rozwiązaniu w kwietniu 1941 r. zostali przeniesieni do miejscowości Kiscenk. Na pamiątkę tego, że kościół był miejscem spotkań polskich żołnierzy, w ścianę wbudowano tablicę, na której napis w dwóch językach - polskim i węgierskim - brzmi następująco: „W kościele tym modlili się polscy żołnierze inter. do Boga o wolność Ojczyzny i chwałę Węgier w latach 1939-1941”.