Przy avenue de la Chapelle, w 55. kwaterze paryskiego cmentarza Père-Lachaise, znajduje się kamienne mauzoleum Stanisława Delfina Komara herbu Korczak (1776-1832), majora w armii rosyjskiej, marszałka guberni podolskiej, właściciela dóbr ziemskich i klasycystycznego pałacu w Kuryłowcach Murowanych. Program kaplicy sepulklarnej wpisuje się w szerszy kontekst metod zawłaszczania antyku w XIX w.

Kosmopolityczne, klasycystyczne mauzoleum na planie prostokąta z frontonem ozdobionym akroterionami nawiązuje do architektury rzymskich świątyń. Dialog ze starożytnym dziedzictwem został wyartykułowany także poprzez umieszczenie nad wejściem do grobowca, pod herbem rodowym zmarłego, inskrypcji w języku łacińskim: „STANISLAO D. KOMAR. POLONO. OPTIMI CIVI. CONJUGI. PATRI” (Stanisław D. Komar. Polak. Najlepszy Obywatel. Mąż. Ojciec). Obecność łacińskiej inskrypcji skłania do refleksji nad próbą kształtowania pamięci przez projektanta i fundatora grobowca oraz jej wpływem na odwiedzających. Program kaplicy sepulklarnej rezonował z XIX-wiecznymi użytkownikami cmentarza, zwłaszcza z polskimi emigrantami, którzy byli niejednokrotnie „dobrymi” obywatelami kraju, zmuszonymi do wyjazdu z uwagi na sytuację polityczną. Odniesienia do starożytności i architektury sakralnej miały dostarczyć odbiorcom ramy dyskursywnej, która ukazywałaby chwałę dawnego porządku społecznego. Starożytność służyła wzmocnieniu tożsamości emigrantów, zmuszonych do radykalnej rekonstrukcji swoich dawnych strategii kształtowania wizerunku.

W grobowcu spoczywają również:

hrabina Pelagia Komar z domu Mostowska herbu Dołęga (1813-1854)

hrabia Mikołaj Tyszkiewicz (1828-1880)

hrabina Teresa Jaszewska z domu Orłowska-Komar (1785-1817).

Lokalizacja: 55. kwatera, avenue de la Chapelle, 1. rząd, grób 3, alejka Puisard