W tekście przypomniany jest przywilej królewski wydany i aprobowany na sejmie wraszawskim, który nadał ojcom bernardynom w Żytomierzu plac pod kościół i klasztor. Pierwotnie postawiono tam kościół drewniany (dzięki staroście Ilińskiemu), który spłonął w 1820 r., a na jego miejsce wybudowano kościół już murowany. Przypomniana jest też krótka historia finansowa klasztoru i kościoła oraz fakt, że po ustąpieniu bernardynów w 1845 r., miejsce to zajęło łucko-żytomierskie katolickie seminarium (Źródło: „Tygodnik Illustrowany”, Warszawa 1867, T:16, s. 53-54, za: Biblioteka Cyfrowa Uniwersytetu Łódzkiego).