Pejzaż „Wschód księżyca ”[1902, olej, płótno, 49 x 83 cm, sygn. l.d.: S. Žukovskij (zapis cyrlicą w jęz. ros.), Narodowe Muzeum Sztuki w Odessie, nr inw. 498-Ż, Odessa, Ukraina]
Na swoich obrazach Żukowski najchętniej przedstawiał pejzaże wieczorne lub nocne - malował nokturny przedstawiające przyrodę. Artysta lubił komponować księżycowe obrazy z powodu ich enigmatyczności i poetyczności. Również warunki atmosferyczne tworzące nastrojowy klimat dawały możliwość wykorzystania efektownych impresjonistycznych elementów świetlnych.
W 1902r. Żukowski pokazał swój obraz „Wschód księżyca”. Namalował jesienną noc, która zapadła nad niewielkim pagórkiem. Senna atmosfera działa na wyobraźnię i ma w sobie coś magnetycznego. Przestrzeń obrazu została podzielona na cztery poziome i kolorowe strefy. W pierwszej z nich, w lewym rogu, znajduje się wielki stóg siana. W środku drugiej strefy, od prawej do lewej strony pagórka, rozciąga się wąwóz. Wyżej jest położony następny pagórek i widoczne nocne zarysy lasu. Ostatnia strefa kompozycji to niebo. Nad nocnym światem panuje księżyc, jednak na niebie obok niego malarz położył również niebieską i granatową farbę. Nocna mleczna mgła paskami prześlizguje się po ziemi i wraz ze światłem księżyca przenika ciemną powierzchnię. Obraz dopełnia stan całkowitej ciszy, świat pogrążony jest w magicznym i głębokim śnie. Noc i światło księżyca łączą ze sobą dwa zasadnicze plany obrazu: niebo i ziemię. Miękkość nocnego eteru i mgły dają możliwość malowania pejzażu bez otwartych kolorowych kontrastów. Wszystkie tony są miękkie, miejscami niewyraźne. Żukowski wykorzystał technikę „impasto”, tj. gęste nakładanie barw dynamicznym pociągnięciem pędzla. W trzeciej i czwartej strefie kompozycji zauważalne są delikatne i subtelne pociągnięcia pędzla. Klimat pejzażu jest intymny i tajemniczy. Nocna ziemia wydaje się oddychać - to mgła rozjaśniona światłem księżyca. Opar schodzi w atramentowo ciemną głębię wąwozu. Ten motyw, podobnie jak perłowe światło księżyca, wnosi niejasne poczucie niepokoju. Artyście udało się po mistrzowsku oddać nocne, zmieniające się warunki atmosferyczne, przekazać efekt naturalnego oświetlenia w nokturnach, poprawić styl malowania - szeroki, wypełniony uczuciem i żywymi kolorami.