Katalog prac Włodzimierza K. Hegla

Pomniki 

Pomnik Mirona Costina w Jassy
Odsłonięcie 30 września 1888 r.
Brąz (rzeźba i płaskorzeźby), cokół (piaskowiec, zaprojektowany przez architektów Kanen i Nicolae Gabrielescu)

Pomnik Mirona Costina w Jassach został odsłonięty we wrześniu 1888 r. Posąg oraz dwie płaskorzeźby z brązu wykonał rzeźbiarz Włodzimierz C. Hegel, natomiast cokół z piaskowca zaprojektował architekt Nicolae Gabrielescu. Pomnik poświęcony Mironowi Costinowi (1633-1691), mołdawskiemu kronikarzowi i humanistycznemu pisarzowi. Inspiracją dla rzeźby był przypuszczalnie portret znajdujący się w kościele św. Teodorynów we wsi Burdujeni (obecnie dzielnica Suczawy). Przedstawia Mirona Costina w pełnej postaci jako uczonego i kronikarza. Pomnik wzniesiono na miejscu dawnego domu Costina a wcześniej przez kilka dni eksponowano go w nowo wybudowanym Ateneum Rumuńskim w Bukareszcie. Wraz z odsłonięciem pomnika, 12 czerwca 1888 roku, uroczyście złożono pod jego cokołem szczątki Mirona i jego brata Velicico, ekshumowane z rodzinnego grobowca w Brănișteni. Ostatecznie został przeniesiony na obecne miejsce - przed gmach Filharmonii w Jassach.

Inicjatywa budowy pomnika wyszła od Towarzystwa „Miron Costin”, skupiającego wybitne postaci rumuńskiego życia kulturalnego. Znaczące wsparcie finansowe zapewnił także król Rumunii Karol I.

• Na cokole znajdują się dwie płaskorzeźby: po prawej stronie widzimy scenę, w której Costin czyta swoje dzieło na dworze króla Jana III Sobieskiego, poniżej scena aresztowania Mirona Costina w 1691 r., z rozkazu władcy Mołdawii, Constantina Cantemira.
• „Miron Costin czytający na dworze króla Jana III” - ukazuje Costina prezentującego swoje dzieło „Historia w polskich wierszach o Mołdawii i Wołoszczyźnie” królowi Janowi III Sobieskiemu, któremu je zadedykował w 1684 roku.
• „Aresztowanie Mirona Costina” - przedstawia dramatyczny moment pojmania kronikarza w grudniu 1691 roku, które zakończyło się jego ścięciem na rozkaz księcia Konstantyna Cantemira.
  Pomnik opatrzono inskrypcją dokumentującą inicjatywę budowy, skład komitetu organizacyjnego oraz listę głównych darczyńców, w tym metropolitów, miast, instytucji i osób prywatnych.
• Inskrypcja dedykacyjna: „DO MIRONA COSTINA 1633-1691 Wdzięczny naród rumuński”

Pomnik C.A. Rosettiego w Bukareszcie
Odsłonięcie 20 kwietnia 1903 r.
Brąz

Pomnik Constantina A. Rosettiego (1816-1885), polityka, dziennikarza i pisarza, znajduje się na placu jego imienia w centrum Bukaresztu. Rzeźba została odlana w brązie w 1902 roku w Szkole Sztuk i Rzemiosł w Bukareszcie, a ustawiona rok później, w 1903, dzięki środkom zebranym w ramach publicznej zbiórki.

Uroczystość odsłonięcia miała miejsce w obecności wielu znanych postaci życia publicznego, m.in. premiera Dimitriego A. Sturdzy, przewodniczącego Izby Deputowanych Mihaila Pherekydego, burmistrza Bukaresztu Constantina F. Robescu oraz przedstawicieli prasy.

Pomnik przedstawia Rosettiego siedzącego w fotelu, w pozie medytacyjnej, z gazetą „Românul” w jednej dłoni (pismo, którego był założycielem) i piórem w drugiej.

• Na kamiennym cokole znajdują się także dwie płaskorzeźby z brązu, upamiętniające dwa kluczowe wydarzenia z historii Rumunii, w których Rosetti odegrał ważną rolę:
• 24 stycznia 1859 - zjednoczenie Księstw Rumuńskich,
  9 maja 1877 – proklamowanie niepodległości państwa rumuńskiego.

Inskrypcja (tablica z brązu na cokole): C. A. Rosetti. 1816-1885. Oświeć się, a będziesz. Pragnij, a osiągniesz.

Pomnik poety Vasile Alecsandri w Jassy 
Odsłonięcie 15 października 1906 r.
Brąz

Alecsandri był jedną z kluczowych postaci XIX-wiecznej Rumunii - zarówno jako twórca kultury narodowej (członek Towarzystwa „Junimea”, dyrektor teatru w Jassach, poeta, dramatopisarz, zbieracz folkloru), jak i jako aktywny uczestnik życia politycznego (minister, dyplomata, współtwórca nowoczesnego państwa rumuńskiego).
Decyzję o wzniesieniu pomnika podjęto niedługo po jego śmierci, w 1890 roku. Uroczystość odsłonięcia, z udziałem jego żony i córki. Wydarzenie to upamiętniono także wybiciem oficjalnego medalu autorstwa Nicolae Sternberga oraz serii innych medali

Pomnik poety Vasile Alecsandri w Bacău 
1897 r.
Brąz (rzeźba), piaskowiec (cokół)

Pierwotnie pomnik był ustawiony na rzeźbionym kamiennym cokole z inskrypcjami ze wszystkich stron, który niestety nie zachował się do naszych czasów. Obecnie rzeźba znajduje się przed gmachem Narodowego Kolegium im. Vasile Alecsandriego. Historia pomnika sięga 1893 roku, kiedy to z inicjatywy obywateli miasta powołano komitet budowy pomnika pod przewodnictwem Gh. Răileanu. Środki zebrano drogą subskrypcji publicznej i dzięki wsparciu lokalnej społeczności. W późniejszych dekadach popiersie Alecsandriego było wielokrotnie przenoszone - m.in. do dziedzińca liceum - a jego cokół uległ zniszczeniu. Obecnie trwają dyskusje nad jego rekonstrukcją zgodną z pierwotnym projektem

Pomnik Dinicu Golescu w Bukareszcie 
1908 r.
Brąz (rzeźba), piaskowiec (cokół)

Pomnik Dinicu Golescu (1777-1830) bojara, pisarza, członka Towarzystwa Literackiego i autora pierwszego rumuńskiego dziennika podróży - należy do najbardziej imponujących realizacji rzeźbiarskich początku XX wieku w Rumunii. Odsłonięty w 1908 roku, stanowi dzieło Władimira C. Hegla, zrealizowane we współpracy z Carolem Storckiem i Dimitrie D. Mireą.

Pomnik umieszczono przy reprezentacyjnym bulwarze noszącym imię Golescu, nieopodal miejsca, gdzie niegdyś znajdowała się jedna z jego rezydencji. Centralną postacią zespołu rzeźbiarskiego jest Dinicu Golescu, przedstawiony w postawie stojącej. U stóp cokołu rozmieszczono cztery brązowe popiersia jego synów:

• Ștefana Golescu (1809-1874) - rewolucjonisty z 1848 roku i premiera Rumunii (1867-1868),
• Nicolae Golescu (1810-1877) - premiera Rumunii w latach 1868 i 1870,
• Alexandru C. Golescu (1819-1881), zwanego Arapila - premiera Rumunii w 1870 roku,
• Radu Golescu (1814-1882) - oficera armii rumuńskiej.

Dinicu Golescu, oprócz aktywności politycznej i publicznej, był prekursorem nowoczesnego rumuńskiego dziennikarstwa i oświaty. W 1826 roku założył w swojej posiadłości w Golești pierwszą bezpłatną szkołę wiejską, otwartą dla wszystkich warstw społecznych. Pomnik uchodzi za jedno z ostatnich wielkich dzieł Hegla.

Status prawny: zabytek klasy B, kod LMI: B-III-mB-19989

Pomnik Mihaila Kogălniceanu w Piatra Neamț
Data odsłonięcia: 19 maja 1913
Brąz, piaskowiec (cokół)

Pomnik Mihaila Kogălniceanu (1817-1891), wybitnego polityka, prawnika i zaufanego doradcy księcia Aleksandra Jana Cuzy, odsłonięty 19 maja 1913 roku, w dniu inauguracji Narodowego Kongresu Ligi Kultury. Powstał z inicjatywy lokalnej inteligencji.

Przedstawia moment słynnego wystąpienia Kogălniceanu na Kongresie Pokojowym w Berlinie w 1878 roku. Na froncie cokołu znajduje się brązowa tablica z płaskorzeźbą przedstawiającą scenę z grupą chłopów poznających ustawę o uwłaszczeniu z 1864 roku, symbol reform społecznych wprowadzonych przez rząd Cuzy, w których Kogălniceanu odegrał kluczową rolę. Początkowo pomnik ustawiono w Parku din Centrul Vechi, w pobliżu ratusza. W roku 1958 roku, podczas przeobrażeń urbanistycznych okresu komunistycznego, monument został zabrany z zamiarem przetopienia w hucie. Uratował go przed zniszczeniem ksiądz Constantin Matasă, jeden z działaczy kultury regionu. Po uporządkowaniu przestrzeni miejskiej, pomnik tymczasowo przeniesiono do Parku Centralnego, a następnie w 1974 roku ustawiono go przed Muzeum Historii i Archeologii w Piatra Neamț, gdzie znajduje się do dziś.

Historia tej rzeźby sięga 1893 roku, kiedy to Kogălniceanu pozował rzeźbiarzowi do popiersia z brązu wykonanego dla Rumuńskiej Akademii. Pomnik w Piatra Neamț, stworzony dwadzieścia lat później, uznawany jest za jedną z najbardziej udanych artystycznych realizacji przedstawienia tej postaci.

Pomnik obrońców z 1948 roku w Bukareszcie
Odsłonięty 29 września 1901 roku
Brąz (rzeźba), kamień (cokół)

Upamiętnia walczących podczas rewolucji 1848 roku. Jego budowę zainicjowano 11 czerwca 1898 roku, w 50. rocznicę podpisania przez księcia Gheorghe Bibescu „Proklamacji Islaz” jednego z kluczowych dokumentów rewolucji wołoskiej.

Monument upamiętnia bitwę pod wzgórzem Spirii z 13 września 1848 roku, kiedy to oddziały bukareszteńskich rewolucjonistów i żołnierze 2. pułku wołoskiej piechoty podjęli próbę obrony miasta przed interwencją wojsk osmańskich. Rzeźba przedstawia uskrzydloną postać kobiecą interpretowaną jako alegoria Rumunii lub anioł dmuchającą w trąbkę i wspierającą rannego rewolucjonistę.

Pomnik pierwotnie stał przed dawnym arsenałem. W 1984 roku, w związku z budową Domu Ludowego, został zdemontowany. Po kilku latach – 13 września 1990 roku – ponownie odsłonięto go w nowej lokalizacji, przy skrzyżowaniu Calea 13 Septembrie i Strada Izvor, gdzie stoi do dziś.
Inskrypcje:

• Walczącym 13 września 1848 r. - wdzięczny naród rumuński - MDCCCC
• Na pamiątkę bitwy stoczonej w tym miejscu przez bukareszteńskich strażaków pod dowództwem kapitana Zăgănescu oraz przez 2. batalion 2. pułku liniowego pod dowództwem płk. Radu Golescu z dywizją armii tureckiej dowodzoną przez Cherima Paszę.

Rzeźby w ogrodach przy Atenuem w Bukareszcie

• Mihail Kogălniceanu
• P. S. Aurelian
• Ienăchiţă Văcărescu, 1899
• Constantin Esarcu, 1900
• Vasile Alexandrescu Urechia
• Grigore Tocilescu  
• C. I. Stăncescu

Obiekty muzealne

Popiersie Królowej Elżbiety (Elisabeta a României)
1891 r.
Marmur
Muzeum Narodowe Peleș, Sinaia
Nr inw. 1010/S102

Idealizowany portret w stylu neoklasycznym. Królowa Elżbieta Rumuńska (Elisabeta a României) ukazaną z głową delikatnie zwróconą w prawo, z włosami upiętymi w kok i ozdobionymi diademem. Oblicze królowej wyraża dumę i spokój, a jej rysy mają charakter idealizowany. Dzieło należy do serii portretów wybitnych osobistości życia politycznego i kulturalnego.
Sygnowany: W. Hegel 1891

Informacja w katalogu muzeum.

Popiersie Mihaila Kogălniceanu w Akademii Rumuńskiej 
1893
Brąz
Akademia Rumuńska, Bukareszt

Obchody 200. rocznicy urodzin Mihaila Kogălniceanu stanowią okazję do przypomnienia jego związków z regionem Neamţ. W dowód uznania dla głównego współpracownika księcia Al. I. Cuza mieszkańcy miasta Piatra Neamţ czcionka postawili mu w 1913 r. pomnik, dzieło polskiego rzeźbiarza Władimira Hegla. Historia tego pomnika publicznego jest ściśle związana z prezentacją przemian urbanistycznych miasta położonego nad rzeką Bistriţa. Jednocześnie przedstawiono działalność Mihaila Kogălniceanu jako prawnika i biznesmena w Tg. Neamţ.

Kolumna Karola I (model)
1903 r.
Brąz (odlew: F. Barbedienne, Fondeur, Paryż)
Muzeum Peleș, Sinaia 

Model kolumny nawiązujący do Kolumny Trajana. Upamiętnia zwycięstwo Rumunii w wojnie o niepodległość (1877-1878). Przedstawia sceny z wojny o niepodległość Rumunii. Na trzonie kolumny przedstawiono reliefy ukazujące sceny z kampanii wojennej. Kompozycja stanowi typologiczne nawiązanie do kolumny Trajana w Rzymie 
Sygnowany: W. Hegel sculpt / F. Barbedienne, Fondeur, Paris
Inskrypcja: 1877-78 / KRÓLOWI KAROLOWI I / KORPUS INŻYNIERII WOJSKOWEJ RUMUNII / 1903 //.

Informacja w katalogu muzeum.

Miron Costin - studium rzeźbiarskie do pomnika
Przed 1888 r.
Brąz
Wysokość 40 cm
Muzeul Național de Artă al României, Bukareszt
Nr inw. 89530/163

Niewielka rzeźba w brązie przedstawiająca Mirona Costina (1633-1691) stanowi studium portretowe w ramach prac przygotowawczych do pomnika odsłoniętego w Jassach w 1888 roku. Model ukazuje brodatego mężczyznę z długimi włosami, w koronie na głowie - wizerunek utrzymany jest w konwencji historyzującej, podkreślającej dostojeństwo postaci. 
Sygnowany: V. Hegel.
Inskrypcja (od frontu, u podstawy rzeźby monogram): M.C.

Status prawny: wpisany do rejestru zabytków ruchomych (2007).
Informacja w katalogu muzeum.

Popiersie Mihail Kogălniceanu
1893 r.
Brąz
60 x 54 x 36 cm
Muzeul Național de Artă al României, Bukareszt
Nr inw. 81096
Informacja w katalogu muzeum.

Rzeźba Karola I
Brąz
Muzeul Municipiului Bucureşti, Bukareszt

Popiersie Ienăchiță Văcărescu 
1897 r.
Brąz
Muzeul Național de Artă al României, Bukareszt
Nr inw. 63948/101D
Informacja w katalogu muzeum.

Popiersie Mihail Kogălniceanu
1893 r.
Brąz
60 x 54 x 36 cm
Muzeul Național de Artă al României, Bukareszt
Nr inw. 81096
Informacja w katalogu muzeum.

Popiersie Mihail Kogălniceanu
1893 r.
Brąz
60 x 54 x 36 cm
Muzeul Național de Artă al României, Bukareszt
Nr inw. 81096
Informacja w katalogu muzeum.

Głowa muszkietera
1889 r.
Brąz
Średnica 37 cm
Muzeul Național de Artă al României, Bukareszt
Nr inw. 101202/156
Informacja w katalogu muzeum.

Popiersie Eugeniu Carada
Koniec XIX w.
Brąz
73 x 52 x 25 cm
Muzeul Teatrului Național „I.L. Caragiale”, Bukareszt
Nr inw. B. 85
Informacja w katalogu muzeum.

Popiersie Królowej Elżbiety (Elisabeta a României)
1891 (prawdopodobnie)
Brąz
38,5 x 23,5 x 16 cm
Muzeul Teatrului Național „I.L. Caragiale”, Bukareszt
Nr inw. 65343
Informacja w katalogu muzeum.

Popiersie Króla Karola I
1891 (prawdopodobnie)
Brąz
36,5 x 23,5 x 16 cm
Muzeul Național de Artă al României, Bukareszt
Nr inw. 63861
Informacja w katalogu muzeum.

Inne realizacje

Pałac Sprawiedliwości w Bukareszcie, rzeźba alegoryczna
Około 1890 r.

Jedna z rzeźb na fasadzie Pałacu Sprawiedliwości. Znajdowała się nad zegarem, została zniszczona w trzęsieniu ziemi w 1940 r., Przedstawiała kobiecą postać z uniesioną prawą ręką trzymającą krzyż.